عوامل موثر بر بقاء داخل بیمارستانی بیماران با سوختگی وسیع در بخش سوختگی بیمارستان سینای تبریز

Abstract

The aim of this retrospective, comparative study was to analyse the management of extensive burns so as to decrease morbidity and mortality. 250 people with burns >80% of total body surface area (Grade 2 and 3) and >50% full-thickness burn (Grade 3 and 4) were admitted to the burn unit of Tabriz Sina Hospital. We conducted descriptive, randomized study. This study was performed on 250 patients with extensive burns. We evaluated mortality risk factors of extensive burns >80% of total body surface area and >50% full-thickness burn were admitted to the burn unit of Tabriz Sina Hospital. During a period of five years and recent 2years, 250 patients (127 males and 123 females) were admitted to burn unit after severe burn injury. Any patient refused to participate in the study. The mean age of patients was 28.0617.68. The average percentage of the TBSA burned was 70.1413.65. Patients had suffered 2nd degree (52%) and third degree (48%) burns. Cause of injury was the fire in 113 patients (45.2%), 111 patients (44.4%) boiling water, 14 patients (5.6%) chemicals and 12 patients (4.8%) in other ways. Most of the patients (Up to 85%) had burns to the head associated to the upper and lower extremities. burn to the head, face and neck were present in 109 (43.6%) patients. Infectious complications were overall the most common complications, occurring in 54 (24.6%) of all patients. The most common non infectious complications were respiratory failure in 12 patients (4.8%). Cardiovascular shock in 11 (4.4%) patients. There is no significant correlations in mortality rate during period of five years and recent 2 years (p=0.185)., هدف از این مطالعه بررسی عوامل دخیل بر میزان بقاء و همچنین علل شایع بروز مرگ و میر در بیماران دچار سوختگی های وسیع می باشد. در یک مطالعه توصیفی- تحلیلی، بر روی 250 نفر بیمار دچار سوختگی وسیع با 80% سوختگی درجه 2 و 3 یا بالای 50% سوختگی درجه 3 و 4 که در بخش سوختگی بیمارستان سینای تبریز بستری شده بودند.در این بررسی 250 نفر شرکت داشتند که 127 نفر یعنی 8/50 درصد مرد و 123 نفر یعنی 2/49 درصد زن بودند که بعد از سوختگی وسیع در بخش سوختگی بستری شده بودند. میانگین سنی بیماران شرکت کننده در این بررسی 68/1706/28 سال بود. 52% بیماران دارای سوختگی درجه 2 و 3 و 48% بیماران دچار سوختگی درجه 3 و 4 بودند. میانگین TBSA در بیماران شرکت کننده، 65/1314/70 درصد بود. از نظر نوع سوختگی، 113 نفر یعنی 2/45% از طریق شعله های آتش، 111 نفر یعنی 4/44% از طریق آب جوش، 14 نفر یعنی 6/5% از طریق مواد شیمیایی و 12 نفر یعنی 8/4% به طرق دیگر دچار سوختگی شده بودند. بیشتر از 85% از بیماران دارای سوختگی اندام و تنه فوقانی بودند و 109 بیمار (6/43%) دارای سوختگی سر و صورت و گردن بطور همزمان بودند. عفونت بعد از سوختگی و سپسیس در 54 بیمار (6/24%) وجود داشت. شایعترین عارضه غیر عفونی در نزد این بیماران، نارسایی تنفسی بود که 12 بیمار (6/5%) را گرفتار کرده بود و در وهله بعدی، شوک کاردیوژنیک قرار داشت (4/4%). ارتباط معنی داری بین موفقیت درمان در 5 سال گذشته و 2 سال اخیر وجود نداشت (185/0=p).