ارتباط بین ریفلاکس معده به مری با محل درگیری راههای هوایی و میزان پاسخ به برونکودیلاتور در بیماری انسداد مزمن ریه

Abstract

The aim of this study was to determine the effect of GERD on COPD and site of airway disease and bronchodilator response. In analytical descriptive study in Tabriz university of medical science, 100 patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) were studied. Six patient were excluded of this study because they had restrictive pattern according to results of body plethysmography. Patients were categorized in GERD positive and GERD negative groups based on the Mayo GERD questionnaire. In all patients pulmonary function tests were done before and after of bronchodilator administration. Frequency of GERD patients in this study were 48(51.1%) and 27patients(28.7%) were negative and 19 patients(20.2%) had intermittent sign of reflux. According to age and sex were not statistical difference between GERD positive and negative. Between two groups of patients in FEV1 and FVC were significant statistical difference according to results of pulmonary function tests before of bronchodilator administration. Patients with GERD had meaningful response to bronchodilator they respiratory flows and volume were better than patients without GERD. Difference in FEV1 before intervention shows probability of proximal airway involvement in GERD positive patients., هدف از این مطالعه تعیین تاثیر ریفلاکس گاستروازوفازیال بر روی بیماران COPD و محل راه های هوایی و پاسخ به برونکودیلاتور ها است. در یک مطالعه توصیفی تحلیلی در دانشگاه علوم پزشکی تبریز، 100 بیمار مبتلا به بیماری های انسدادی مزمن ریوی مورد مطالعه قرار گرفتند. 6 بیمار به دلیل داشتن الگوی درگیری تحدیدی ریوی بر اساسbody plethysmographyاز مطالعه خارج شدند. بیماران با استفاده از پرسشنامه ریفلاکس گاستروازوفاژیالclinic Mayo به دو گروه GERD مثبت و منفی طبقه بندی شدند. برای تمام بیماران تست های عملکردی ریوی قبل و بعد از تجویز برونکودیلاتور انجام شد. فراوانی بیماری ریفلاکس گاستروازوفاژیال در این مطالعه 48 مورد(1/51%) بود . 27 بیمار(7/28%) منفی و 19 بیمار(2/20%) نیز علایم متناوب را داشتند. بر اساس سن و جنس تفاوت آماری معنی داری بین GERD مثبت و منفی وجود نداشت. بین دو گروه از بیماران درFEV1 و FVC تفاوت آماری معنی داری بر اساس نتایج تست های عملکردی ریوی در قبل و بعد از تجویز برونکودیلاتور وجود داشت. بیماران با GERD پاسخ معنی داری به برونکودیلاتور داشتند و پارامتر های تنفسی نسبت به بیماران بدون GERD بهتر بود. تفاوت در FEV1 در قبل از مداخله نشان دهنده احتمال درگیری راه های هوایی پروگزیمال در بیماران GERD مثبت بود و یا بلعکس تاثیر شدت COPD در بوجود آمدن ریفلاکس می باشد.