تاثیر کارگاههای دو روزه مراقبت های اولیه بیماران ترومایی در ارتقاء دانش و عملکرد شرکت کنندگان
Abstract
The aim of Primary Trauma Care (PTC) module is to orient medical doctors, residents and specialists to the initial assessment of an injured patient. A course based on expanded PTC was developed for some senior and junior medical students according to determine if PTC improves the ability to perform and retain primary survey skills. This workshop was held in Education Development Center of Tabriz Medical University in 27th-28th of April, 6th-7th of September, 22nd- 23rd of November 2007. The participants were given lectures, completed practices on moulaged patient and case scenarios about management of traumatic patient. All participants were given a pre-test and a post-test including questionnaire and Procedural Skill exams, at the end of workshop the same post-tests were done 6-12 month later. 64 people were interested in attending the workshop from the total of 90 invited and 53 people responded the late post-test. The mean score in the pre-test, early post-test and late post-test was 18.84, 26.72 and 22.17 respectively (p<0.001). The results of late DOTS test was also significantly lower than early DOTS test (p<0.001). ,
هدف از مدل مراقبت های اولیه تروما (PTC) نیز راهنمایی پزشکان ، دستیاران و متخصصان در جهت ارزیابی اولیه صحیح از بیمار ترومایی می باشد. بر این اساس کارگاه جامع آموزشی PTC برای برخی از پزشکان و دانشجویان ارشد به منظور بررسی تاثیر آموزش PTC در بهبود توانایی و تثبیت مهارتهای برخورد اولیه با بیماران ترومایی، طراحی گردید. این کارگاه آموزشی دو روزه در مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1386 طی سه نوبت برگزار شد. کارگاه آموزشی بصورت شرکت در سخنرانی ها ،آموزش مهارت ها در مولاژ بیماران و ارائه سناریوهای بیماران ترومایی طراحی گردیداز تمام شرکت کنندگان یک پیش آزمون پرسشنامه ای و پس آزمون اولیه مشتمل بر پرسشنامه و مهارت های عملی در پایان کارگاه آموزشی اخذ گردید سپس آزمون تئوریک و مهرتی 6-12 ماه بعد تکرار گردید. از مجموع 90نفر از مدعوین 64 پزشک علاقه مند در کارگاه حضور یافتندو 53 نفر نیز تحت ارزیابی تاخیری قرار گرفتند. میانگین نمرات پیش آزمون ، پس آزمون اولیه و تاخیری به ترتیب 18.84 ، 26.72 و 22.17 بود تفاوت بین سه گروه از نظر آماری معنی دار و در آزمون تاخیری بطور معنی داری کمتر از پس آزمون اولیه بود.(0.001>P) نتایج آزمون DOPS تاخیری نیز بطورمعنی داری پایین تر از آزمون اولیه بوده است (0.001>P).