بررسی تغییرات نخاع سرویکال در بیماران ام اس مراجعه کننده به بیمارستان رازی تبریز و مقایسه با بیماران واسکولیتی

Abstract

The aim of this study is to determine the prevalence of cervical cord involvement in MS and to compare it with involvements of vacuities patients. This study included 50 MS patients and 40 CNS involving vasculitic patients and 50 pesons as controls. The rate of MRI abnormality in our cases was 20%. The rate of MRI abnormalities in relapsing-remitting subtypes were 9.1%,secondary progressive 20%, primary progressive55.6% . The average of transverse section area of cervical cord at the level of C4 - C5 was smaller in MS patients in comparison to vasculitis and control subjects. This parameter was significant between multiple sclerosis subtypes also. None of vasculitis patients showed cervical cord lesions. In this study, prevalence of cervical cord involvement in MS was 20%. Other studies showed various results influenced by disease duration, treatment and other factors. Cervical cord atrophy become worse with disease progression too, among vasculitis patients of our study, no cervical cord lesion or atrophy was detected that was consistent to some and in compromise with other studies., تعیین شیوع تغییرات نخاع گردنی در بیماران ام اس ومقایسه با بیماران واسکولیتی هدف اصلی این مطالعه بود. مطالعه با شرکت 50 بیمار مبتلا به MS و 40 بیمار واسکولیتی با علائم درگیری سیستم عصبی مرکزی و 50 نفر شاهد انجام گرفت. شیوع MRI غیر طبیعی نخاع گردنی در این بیماران 20% بود. شیوع MRI غیر طبیعی نخاع گردنی در تیپ عود کننده بهبود یابنده 7/9% ، پیشرونده ثانویه 20%، پیشرونده اولیه 6/55% بود . میانگین سطح مقطع عرضی نخاع گردنی در سطح C4,C5 در بیماران مولتیپل اسکلروزیس کمتر از بیماران واسکولیت و شاهد بود . میانگین سطح مقطع نخاع گردنی در بین تیپهای مولتیپل اسکلروزیس نیز اختلاف معنی دار داشت. در هیچکدام از بیماران واسکولیتی، ضایعه در نخاع گردن یافت نشد.میانگین سطح مقطع عرضی نخاع سرویکال در بیماران MS کمتر از واسکولیت و شاهد بود. مقایسه سطح مقطع عرضی نخاع گردنی بین دو گروه بیماران MS و شاهد اختلاف معنی دار ولی بین دو گروه بیماران واسکولیت و شاهد اختلاف معنی دار نبود.فراوانی ضایعه دمیلینیزان در نخاع گردنی بیماران مولتیپل اسکلروزیس 20 درصد بود. در مطالعات دیگر این میزان متغیر است که مدت زمان ابتلا به بیماری ، دریافت یا عدم دریافت درمان و عوامل دیگر در این مساله تاثیر گذار است. آتروفی نخاع گردنی با پیشرفت بیماری بیشتر می شد. در بیماران واسکولیتی ،هیچ ضایعه پارانشیمال یا آتروفی واضح در نخاع گردنی یافت نشد که با برخی مطالعات، همسو و با برخی دیگر متناقض بود.