مقایسه رمی فنتانیل و اسمولول در جلوگیری از پاسخهای قلبی و عروقی ناشی از خارج کردن لوله تراشه در اعمال جراحی مغزی

Abstract

Tracheal extubation and emergence from anesthesia are commonly associated with a hyperdynamic state in which oxygen consumption, catecholamine release, heart rate and blood pressure increase. This condition may lead to some complications in patients with previous hypertension, cardiovascular or cerebrovascular diseases and high intracranial pressure. Therefore, preventing post-operative sympathetic response is essential especially in case of the high risk patients in order to avoid associated morbidity rate. Ninety adult patients who were planned to undergo elective brain surgery were allocated randomly into three groups. At the end of the surgery, group I received bolus dose of Esmolol (0.5 mg/kg) 4 minutes before extubation followed by an infusion of Esmolol (0.15mg/kg/min) within 10 minutes after extubation. Group II received bolus dose of Remifentanil (0.2g/kg) 4 minutes before extubation followed by an infusion of Remifentanil (0.15mg/kg/min) within 10 minutes after extubation. Group III (control group) received the same volume of normal saline. Hyperdynamic states (before and after extubation and in recovery phase) and recovery stay length were recorded and compared. Mean heart rate and arterial pressure were significantly higher in control group compared to groups I and II both after extubation and in recovery phase. Group II had significantly lower diastolic blood pressure five minutes after extubation and O2 saturation in recovery phase than group I. Extubation time was significantly higher in group II than other groups, but the difference between group I and III was not significant. No statistically significant differences were observed between groups regarding recovery stay length., هدف از این مطالعه، مقایسه رمی فنتانیل و اسمولول در جلوگیری از پاسخهای قلبی و عروقی ناشی از خارج کردن لوله تراشه در اعمال جراحی مغزی می باشد. 90 بیمار بالغ کاندیدای جراحی الکتیو مغزی، بطور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. در پایان جراحی، گروه I دوز بولوس اسمولول (mg/kg 5/0) 4 دقیقه قبل از اکستوباسیون دریافت داشتند و سپس انفوزیون اسمولول (mg/kg/min 15/0) طی 10 دقیقه بعد از اکستوباسیون ادامه یافت. گروه II دوز بولوس رمیصفنتانیل (g/kg 2/0) 4 دقیقه قبل از اکستوباسیون و سپس انفوزیون رمیصفنتانیل (g/kg/min 1/0) طی 10 دقیقه بعداز اکستوباسیون دریافت داشتند. گروه III (گروه کنترل) با همان حجم نرمال‌صسالین دریافت کردند. وضعیت همودینامیک (قبل و بعد اکستوباسیون و در فاز ریکاوری) و مدت باقیصماندن در ریکاوری ثبت و بین سه گروه مورد مقایسه قرار گرفت. بعد از اکستوباسیون و در مدت ریکاوری میانگین ضربان قلب و فشار خون بطور بارزی در گروه کنترل نسبت به دو گروه دیگر بالاتر بود. گروه رمیصفنتانیل بطور بارزی فشار خون دیاستولیک دقیقه 5 و در مدت ریکاوری SaO2 پائین تری نسبت به گروه اسمولول داشت. بطور بارزی گروه رمی فنتانیل مدت زمان اکستوباسیون طولانی تری از دو گروه دیگر داشتند، ولی تفاوت موجود بین گروه اسمولول و کنترل معنی دار نبود. تفاوت آماری بارزی بین سه گروه از نظر مدت ریکاوری وجود نداشت.