اثرآزیترومایسین درپیشگیری از دیسپلازی برونکوپولونری در نوزادان نارس
Abstract
This study was conducted to evaluate the efficacy of azithromycin in prevention of BPD in very low birth weight preterm infants. preterm neonates with birth weight less than 1500 g were enrolled in a prospective randomized controlled clinical trial. One hundred eight neonates were randomized to receive oral azithromycin 10mg/kg for one week followed by 5mg/kg for another week (n=56) or control group (n=52). The outcome measures were development of BPD at 28 days of birth and 36 weeks postconceptional age (PCA). The mean gestational age of studied patients was 29.23.6 wk and their birth weight was 1173.9261 g. There was no significant difference in participants, sex distribution or their gestational age among two groups. Twenty one (43%) of the 52 patients in control group met the definition of BPD at 28 days whereas it was fourteen (25%) in azithromycin group (P=0.044). Nine patients were oxygen dependent (moderate to severe BPD) at 36 weeks PCA in control group (17.3% ) whereas it was three in azithromycin group (5.4%) (P=0.04). ,
این مطالعه برای ارزیابی تاثیر داروی ازیترومایسین در پیشگیری از BPD در نوزادان بسیار کم وزن (VLBW) طراحی شده است. نوزادان نارس با وزن کمتر از 1500 گرم وارد یک کارآزمایی بالینی آینده نگر و تصادفی شدند. تعداد 108 نوزاد بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند : گروه مداخله که آزیترومایسین خوراکی با دوز mg/kg/day 10 برای یک هفته وسپس یک هفته دیگر به میزان mg/kg/day 5 دریافت نمود( n=56) و گروه شاهد که آزیترومایسین دریافت نکرد (n=52) . پیامد مورد بررسی ایجاد BPD یا وابستگی به اکسیژن در سن 28 روزه گی بود. میانگین سن حاملگی بیماران مورد مطالعه 6/3 2/29 هفته و میانگین وزن تولد 261 9/1173 گرم بود. تفاوت معنی داری بین جنس و سن حاملگی و وزن دو گروه وجود نداشت.21 نفر (43%) از 52 نوزاد در گروه شاهد معیارهای BPD را در 28 روزه گی پیدا کردند ، درحالیکه این میزان در گروه مداخله 14 نفر(25%) از 56 نوزاد مورد بررسی بود( P=0.04) . تعداد 9 نفر (3/17% )از نوزادان گروه شاهد و 3 نفر (4/5% )از گروه مداخله، در سن 36 هفتگی بعد از لقاح (PCA) وابسته به اکسیژن ( بیماری BPD متوسط یا شدید ) بودند (P=0.04)