هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات فاصله و پراکندگی QTc و TPE و پراکندگی آنها پس از آنژیوپلاستی کرونری ترانس لومینال از طریق پوست (PTCA )است.در یک مطالعه تحیلی و مقطعی، 101 بیمار مبتلا به CAD بدون سابقه قبلی سکته قلبی که کاندید PTCA بودند، طی مدت 15 ماه در بیمارستان مدنی تبریز بررسی شدند. فواصلQTc و TPE در الکتروکاردیوگرام سطحی و پراکندگی آنها قبل و پس از PTCA تعیین و مقایسه شد. تغییرات مربوطه در گروه با و بدون تنگی مجدد طی دوره پیگیری پس از PTCA نیز مقایسه شدند.PTCA بر متوسط فاصله QTc، پراکندگی QTc ، TPE و پراکندگی TPE تاثیری نداشت‌؛ با این وجود،درصد موارد با QTc و QTc dispersion غیر طبیعی(افزایش یافته) اولیه، پس از PTCA بطور معنی داری کاهش یافت. تنگی مجدد در 9/6% موارد پس از PTCA وجود داشت. میانه کاهش پراکندگی QTc در بیماران دچار تنکی مجدد عروق کرونر پس از آنژیوپلاستی بطور معنی داری کمتر از موارد بدون تنگی مجدد بود؛ به عبارت دیگر کاهش بیشتر پراکندگی QTc پس از آنژیوپلاستی، پیش بینی کننده خطر کمتر بروز تنگی مجدد بود. TPE و QTc باتنگی مجدد عروق کرونر پس از آنژیوپلاستی ارتباطی ندارند.