بررسی نتایج تثبیت بوسیله پیچ به روش مثلث معکوس در بیماران دچار شکستگی گردن فمور در دو گروه با وضعیت مطلوب و نامطلوب پیچ خوانده شده توسط جراح

Abstract

This study aims at evaluating the results of reverse triangle screw fixation in patients with femoral neck fracture in surgeon called two groups with perfect or imperfect position of the screw. In a cohort study, 60 patients with fractures of femoral neck who were candidates for the so-called reverse triangle screw fixation were recruited during a 27-month period in Tabriz Shohada Hospital. Nine patients were excluded due to abnormal reduction. After operation, the left 51 patients categorized into two groups according the surgeons opinion about the position of the screws; perfect and imperfect positions. The patients were followed up for 12 months and the results were compared. There were 34 patients in the perfect group; 25 males and 9 females with the mean age of 48.718.6 (18-80) years; and 17 patients in the imperfect group; 12 males and 5 females with the mean age of 50.415.9 (19-80) years (p>0.05). The two groups were matched for the underlying causes and grades of fracture, as well. The overall rates of nonunion and avascular necrosis were 7.8% and 3.9%, respectively. The corresponding rates were 2.9% and 0% in the perfect group and 17.6% and 12.5% in the imperfect group, respectively (p>0.05). The mean Harris hip score (HHS) and the range of motion of hip in different directions was significantly higher in the perfect group comparing with them in the imperfect cases., هدف از این مطالعه، بررسی نتایج تثبیت با پیچ به روش مثلث معکوس در بیماران دچار شکستگی های گردن فمور در دو گروه با وضعیت مطلوب و نامطلوب پیچ خوانده شده توسط جراح می باشد. در یک مطالعه همگروهی، 60 بیمار با شکستگی گردن فمور که کاندید تثبیت با پیچ به روش موسوم به مثلث معکوس بودند؛ طی مدت یک دوره 27 ماهه در مرکز شهدا تبریز بررسی شدند. درنهایت 9 بیمار بدلیل رداکشن نامطلوب خارج گردیدند. پس از عمل، 51 بیمار باقیمانده بر اساس نظر جراح در مورد موقعیت پیچ ها به دو گروه تقسیم شدند: موقعیت مطلوب و نامطلوب. بیماران بمدت 12 ماه پیگیری شده و نتایج مقایسه گردید. 34 بیمار در گروه مطلوب، 25 مذکر و 9 مونث با سن متوسط 6/187/48 (80-18) سال و 17 بیمار در گروه نامطلوب، 12 مذکر و 5 مونث با سن متوسط 9/154/50 (80-19) سال وارد مطالعه شدند (05/0<p). دو گروه از نظر علت زمینه ای و درجه شکستگی نیز همسان بودند. فراوانی کلی عدم جوش خوردگی و نکروز آواسکولار بترتیب 8/7% و 9/3% بود. این مقادیر در گروه مطلوب بترتیب 9/2% و 0% و در گروه نامطلوب بترتیب 6/17% و 5/12% بود (05/0<p). متوسط امتیاز هیپ هریس و محدوده حرکتی مفصل هیپ در جهات مختلف در گروه مطلوب بطور معنی داری بیشتر از گروه نامطلوب بود.