فراوانی نفروپاتی در بیماران با زخم پای دیابتیک از سال 1383 تا سال 1388 در بیمارستان سینا

Abstract

We studied the relation between kidney function and the risk of amputation in patients with diabetic foot. We reviewed retrospectively the charts of 215 patients admitted to Sina Hospital of Tabriz, Iran, for diabetic foot from 2008 to 2010. Their clinical characteristics and kidney function indicators, including urine protein excretion and serum creatinine were analyzed and compared between amputees and nonamputees among patients with Diabetes type 1 and 2. There were 215 patients with diabetic foot who were admitted to our center during the studied period. The duration of being affected by DM type 1 and 2 was between 6 and 21 years (mean, 12.85 4.90 and 12.284.88 years). nine patients (21.9%) with diabetes type 1 and 35 patients (20.1%) with diabetes type 1 underwent amputation. There were 8 patients (88.8%) and 26 (74.2%) in the amputee group and 23 (71.8%) and 104 patients (74.8%) in the nonamputee group who had proteinuria (P = 0.283 and P=0.552) among patients with diabetes type 1 and 2. There were no significant different between mean creatinine level in the amputees compared to the nonamputees among patients with diabetes type 1 and 2. (2.93 1.02 mg/dL versus 3.46 1.21 mg/dL (P= 0.253) among patients with diabetes type 1, and 3.31 1.25 mg/dL versus 3.5 1.3 mg/dL (P= 0.331) among patients with diabetes type 2). , در این مطالعه ارتباط بین عملکرد کلیه و میزان خطر آمپوتاسیون در بیماران با زخم پای دیابتی بررسی شده است. در این مطالعه توصیفی پرونده 215 بیمار بستری در بیمارستان سینا تبریز-ایران با زخم پای دیابتی در فاصله سالهای 83 تا 88 مورد بررسی قرار گرفت. علایم بالینی، شاخص های عمکرد کلیه شامل پروتئین ادرار، سطح سرمی کراتینین اندازه گیری شده و در بیماران مبتلا به دیابت تیپ 1 و2 در دو گروه با زخم پای دیابتی منجر به آمپوتاسیون مقایسه گردید.در این مطالعه 215 بیمار با زخم پای دیابتی که در طول مدت مطالعه در مرکز مورد نظر بستری بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. طول دوره بیماری مبتلایان به دیابت تیپ 1 و2 بین 6 تا 21 سال (با میانگین 9/485/12 و 88/428/12 سال) بوده است.نه بیمیر (9/21%) مبتلا به دیایت تیپی1 و 35 بیمیر مبتلا به دیایت تیپی2(1/20%)، دچار آمپوتاسیوی بودند. در بینیبیمیران مبتلا به دیایت تیپی1 و 2، به ترتیبی در 8 بیمیر(8/88%) و 26 بیمیر (2/74%) در گروه دچار آمپوتاسیوی و 23 بیمیر(8/71%) و 104 بیمیر (8/74%) در گروه بدون آمپوتاسیوی پروتئینیری یجود داشت (283/0=P، 552/0=P).تفاوت معنی یاری یز لحاظ میایگینیسطح سرمی یرکتینینیدر گروه دچار آمپوتاسیوی در مقایسی با گروه بیمیران غیریآمپوته در دیایت نوع 1 و 2 یایت نشد (mg/dl 02/1 93/2 در مقایسهیبا 21/146/3 در گروه بیمارین دیابتیتیپ 1ی(253/0=P) و mg/dl25/131/3 در مقایسه بی 3/15/3 (331/0=P)).