کارآیی معیارهای pitsburgh در لزوم انجام رادیو گرافی در بیماران باترومای مچ پا

Abstract

The purpose of this study was to determine diagnostic evaluation of Pittsburgh criteria for diagnosing of ankle trauma. We performed a case-control study of all patients who presented with ankle trauma to emergency department of Emam Reza and Shohada university hospital from Oct 2007 through April 2008. We used the Pittsburgh decision rule to evaluate of ankle trauma and patients were at 2 groups by these criteria. Each patient was evaluated by 3 graphies (AP, Lateral and stress view). The relationship between Pittsburgh findings and graphies status was assessed via chisquare test. The level of significance was set at p<0.05 (5%). Of the 200 patients in this study, (73.5%) were male and 26.5% were female. The mean age across all patients was 32.5 years. Fifty three percent of patients were and 47% were not able to walk four weight-bearing steps in the emergency department. 83% of patients have a normal and 17% have abnormal radiography. There were abnormal Stress view graphies among 20.08% of patients. 102 patients who can walk four weight-bearing steps, have normal and 4 of them have abnormal graphies. Among patients that cannot perform the test, 64 cases have normal and 30 cases have abnormal graphies (P=0.001). There was significant correlation between Stress view graphies and walking four weight-bearing steps too (P=0.001)., هدف از این مطالعه، بررسی ارزش تشخیصی معیارهای Pittsburg در ترومای مچ پا می باشد. این پژوهش یک مطالعه مورد- شاهدی است که در بین کلیه بیماران مبتلا به ترومای مچ پا که از اول مهرماه 87 تا اول فروردین 88 به اورژانس بیمارستانهای امام رضا، شهدا و عباسی میاندوآب مراجعه نموده اند انجام یافته است. جهت ارزیابی بیماران معیارهای Pittsburgh بکار گرفتیم و بیماران بر اساس این معیارها به دو دسته تقسیم شدند. برای کلیه بیماران رادیوگرافی مچ پا در 3 وضعیت روبرو- لترال و Stress view انجام گرفت. ارتباط بین نتایج تست Pittsburgh و گرافی ها توسط تست کای دو مورد ارزیابی قرار گرفت. P کمتر از 05/0 معنی دار تلقی شده است. از بین 200 بیمار تحت مطالعه، 5/73% بیماران مرد و 5/26% زن بودند. میانگین سنی بیماران 5/32 سال بوده است. 53% بیماران، توانایی تحمل وزن حین 4 قدم راه رفتن را در اورژانس داشته و 47% این توانایی را نداشتند. در بررسی رادیوگرافی 83% افراد رادیوگرافی طبیعی و 17% یافته های غیر طبیعی داشتند. در بررسی گرافی استرسی 08/20% گرافی غیر طبیعی داشتند. در میان بیمارانیکه قادر به انجام تست تحمل وزن در 4 قدم بودند 102 مورد گرافی نرمال و 4 مورد گرافی غیر طبیعی داشتند. در بیمارانیکه قادر به انجام تست نبودند 64 مورد گرافی طبیعی و 30 مورد گرافی غیر طبیعی مشاهده شد (001/0=P). همچنین ارتباط معنی داری بین گرافی استرسی و آزمون طی 4 قدم مشاهده شد )001/0=P).