مقایسه اثرات آئروزیل 200، اریترومایسین و تتراسایکلین در ایجاد پلورودز شیمیایی در مدل موش صحرایی

Abstract

This study aimed at comparing the aerosil 200, erythromycin and tetracycline in inducing chemical pleurodesis in a rat model. Methods & Materials In this randomized clinical trial, 75 male rats weighting 220-250 gram were randomized in five 15-rat groups: group T received intrapleural tetracycline, group E received intrapleural erythromycin, group A received intrapleural sterile aerosil 200, group M received intrapleural Aerosil 200+erythromycin (all 35mg/kg in 2cc NS), and the controls which received 2cc intrapleural NS. Thirty days later, the macroscopic and microscopic changes of pleura were compared between the groups. Results In the macroscopic assessment, the sclerosing index was comparable between the A and T groups, as well as between the A and M groups. The sclerosing index was significantly higher in the A group than that in the E group in macroscopic evaluation. In the microscopic assessment, the sclerosing index was again comparable between the A and T groups, as well as between the A and M groups. The sclerosing index was significantly higher in the A group than that in the E group in microscopic evaluation. There was no significant difference between the T and E group regarding the macroscopic and microscopic findings. The sclerosing index was significantly better in the M group than that in the E group in regard with the microscopic assessment with no significant difference regarding the macroscopic finding. None of macroscopic and microscopic findings were significantly different between the T and M groups, هدف از این مطالعه، مقایسه آئروزیل 200، اریترومایسین و تتراسایکلین در ایجاد پلورودز شیمیایی در مدل موش است. مواد و روشهادر یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 75 موش نر با وزن 220 تا 250 گرم بطور تصادفی در پنج گروه 15 تایی بررسی شدند: گروه T با تجویز تتراسایکلین به داخل فضای پلور، گروه E با تجویز اریترومایسین به داخل فضای پلور، گروه A با تجویز آئروزیل 200 به داخل فضای پلور، گروه M با تجویزآئروزیل 200+اریترومایسین به داخل فضای پلور (همگی 35 میلی گرم بازای هر کیلوگرم در 2 میلی لیتر نرمال سالین) و گروه شاهد با تزریق نرمال سالین به داخل فضای پلور. سی روز بعد، تغییرات ماکروسکوپی و میکروسکوپی بین گروه ها مقایسه گردید. نتایج‌در ارزیابی ماکروسکوپی، شاخص اسکلروزان بین دو گروه A و T و نیز بین دوگروه A و M تفاوت معنی دار آماری نداشت. شاخص اسکلروزان در بررسی ماکروسکوپی در گروه A بطور معنی داری بیشتر از گروه E بود. در ارزیابی میکروسکوپی نیز، شاخص اسکلروزان بین دو گروه A و T و نیز بین دوگروه A و M تفاوت معنی دار آماری نداشت. شاخص اسکلروزان در بررسی میکروسکوپی در گروه A بطور معنی داری بیشتر از گروه E بود. در بررسی ماکروسکوپی و میکروسکوپی تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه T و E وجود نداشت. شاخص اسکلروزان در بررسی میکروسکوپی در گروه M بطور معنی داری بهتر از گروه E بود، ولی در بررسی ماکروسکوپی تفاوت معنی دار نگردید. شاخص اسکلروزان در هیچ یک از بررسی های میکروسکوپی و ماکروسکوپی بین دو گروه T و M تفاوت معنی داری نداشت