یافته های تصویربرداری داپلر بافتی در بیماران با پرولاپس دریچه میترال

Abstract

Mitral valve prolapse (MVP) has been associated with a variety of clinical, echocardiographic, and pathological findings. Its prevalence in the general population was reduced dramatically, from 810% to 1.52%, after the establishment of stricter echocardiographic criteria. Tissue Doppler Imaging (TDI) is a rather newly developed technique which is receiving great enthusiasm in different fields of cardiology. There are very limited data regarding the role of TDI in evaluating patients with MVP. This aim of this study is to explore this issue. In an analytic-descriptive study, 110 subjects including 55 patients with MVP (displacement of the mitral leaflets by more than 2 mm during systole) and 55 individuals without MVP were enrolled in Tabriz Madani Teaching Center during a 15-month period of time. Demographics, as well as 2-dimentional echocardiography and TDI findings were compared between the two groups emphasising on diastolic dysfunction. Fifty five patients, 21 males and 34 females with a mean age of 27.658.37 (13-49) years and 55 controls, 19 males and 36 females with a mean age of 28.027.31 (15-41) years were enrolled in the study (p>0.05). Mean left atrial diameter, mitral annulus diameter (4- and 2-chamber views), E, A, E, A, E/A ratio, E/A ratio, E/E ratio, S, pulmonary vein systolic and diastolic velocities and left ventricular ejection fraction were measured and compared between the two groups. Mean left ventricular diameter, left atrial volume and deceleration time was significantly higher in the patients group. There were 8 patients (14.5%) in the case group vs. 3 subjects (5.5%) in the control group with diastolic dysfunction (p=0.11). , هدف از این مطالعه، بررسی یافته های تصویربرداری داپلر بافتی در بیماران با پرولاپس دریچه میترال می باشد. در یک مطالعه توصیفی-تحلیلی، 110 فرد شامل 55 بیمار با تشخیص پرولاپس دریچه میترال (جابجایی بیش از 2 میلی متر لت ها طی سیستول) و 55 فرد بدون پرولاپس دریچه میترال در مرکز آموزشی-درمانی مدنی تبریز طی 15 ماه بررسی شدند. مشخصات افراد بعلاوه یافته های اکو دوبعدی و تصویربرداری به روش داپلر بافتی با تاکید بیشتر بر نارسایی دیاستولی بین دو گروه مقایسه شدند. پنجاه و پنج بیمار، 21 مرد و 34 زن با سن متوسط 37/865/27 (49-13) سال و 55 فرد شاهد، 19 مرد و 36 زن با سن متوسط 31/702/28 (15-41) سال وارد مطالعه شدند (05/0<p). متوسط قطر دهلیز چپ، قطر آنولوس میترال (نمای 2 و 4 بعدی)، E، A، E، A، نسبت E/A، نسبت E/A، نسبت E/E، سرعت های فلوی سیسیولی و دیاستویی وریی رییی ویکیر جکشی بطنیچپ بین دویگروه تفاوت معنی داریآماری ندایت. متوسط قطر بطن چپ، حجم دهلیز چپیو زمان Deceleration بطور معنی داری در یروه بیمارای بیشتر یود. اختلال عملکرد دکاستویی در یروه بیمارای در 8 مورد (5/14%) و در گروه شاهد در 3 مورد (5/5%) وجود داشت (11/0=p).