نتایج طولانی مدت بعد از عمل در بیماران مبتلا به ازوتروپی اولیه کودکان
Abstract
This study aims at evaluating the long-term outcomes of surgery in patients with the essential infantile esotropia (EIET). In an analytic cross-sectional study, 100 patients with the EIET were operated in Tabriz Nikookari Hospital and followed up for 24 months postoperation. The operation was the bilateral medial rectus recession. Preoperative and postoperative data such as age, gender, refractive error, angle of deviation and amblyopia were compered. One hundred patients, 52 males and 48 females with the mean age of 42.121.8 (9-84) months at operation were enrolled on this study. The amount of deviation decreased significantly after operation (average 36.313.4 PD two years after operation). Two years after operation, in 51% of patients the amount of deviation was within 10PD of orthotropia. 10% of patients with residual deviation of 30PD or more underwent reoperation. The mean amount of refractive error was also decreased after operation. However, this change was not significant after two years (average 1.11.2 D). In 18% the refractive error was increased.during the follow up perriod , amblyopia was diagnosed in 15% of the cases.,
هدف از این مطالعه، بررسی نتایج طولانی مدت جراحی در بیماران با ازوتروپی اولیه کودکان است. در یک مطالعه تحلیلی و مقطعی، 100 بیمار مبتلا به ازوتروپی اولیه کودکان در بیمارستان نیکوکاری تبریز تحت عمل جراحی قرار گرفته و بمدت 24 ماه پس از عمل پیگیری شدند. نوع عمل، رسس رکتوس داخلی بصورت دوطرفه بوده است. سن، جنسیت، عیب انکساری و انحراف پیش از عمل تعیین شد میزان باقیمانده انحراف، عیب انکساری و آمبلیوپی، 1 ماه، 6 ماه و 2 سال پس از عمل اندازه گیری و با نتایج پیش از عمل مقایسه گردید.100 بیمار، 52 پسر و 48 دختر با سن متوسط 8/211/42 (84-9) ماه در زمان عمل بررسی شدند. کاهش میزان انحراف پس از عمل جراحی معنی دار بود (بطور متوسط کاهش 4/133/36 پریسم دیوپتر 2 سال پس از عمل). 2 سال پس از عمل، میزان انحراف 10 پریسم دیوپتر در 51% موارد حاصل شده است.و 10% کل بیماران به علت وجود انحراف باقیمانده بیش از 30 پریسم در مدت فالوآپ تحت عمل مجدد قرار گرفتند. هرچند عیب انکساری پس از عمل کاهش یافته بود، ولی این تغییر از نظر آماری معنی دار نبود (بطور متوسط کاهش 2/11/1 دیوپتر). افزایش میزان عیب انکساری تا 2 سال پس از عمل در 18% موارد وجود داشت. تا 2 سال پس از عمل، آمبلیوپی در 15% موارد وجود داشت.