اثر ملاتونین در رشد و تکامل بلاستوسیست های موش در مرحله پیش از لانه گزینی

Abstract

In this study melatonin as an antioxidant and antitumoral agent was investigated. Two-cell embryos was collected from female Balb/c mouse after super ovulation with PMSG and followed by hCG injection 48 hrs after. Embryos were cultured in six groups: control, melatonin, actinomycin D, actinomycin D + melatonin, TNF-alpha and TNF-alpha + melatonin. Number of 4cell embryos, 8 cell, morulla and blastocyst stage was recorded. For assessment of quality, blastocysts were stained with acridine orange. The development rate of blastocysts in melatonin group was not significant compared to control group. In actinomycin D + melatonin, developmental rate of blastocysts were significantly higher than actinomycin D group. Numbers of dead cells of blastocysts were significantly decreased in group with actinomycin D + melatonin. In TNF-alpha group and TNF-alpha + melatonin group, developmental rate and quality of blastocysts had lower rate and low quality compared to control., با توجه به اثرات ضد توموری این هورمون و از آنجایی که اکتینومایسین D و TNF آلفا، دو فاکتور القا کننده ی مرگ سلولی محسوب می شوند، اثر این هورمون بر روی رشد جنین های موشی که در معرض اکتینومایسین D و TNF آلفا قرار داشتند (در محیط in vitro) بررسی شد.: جنین های دو سلولی موش نژاد Balb/c پس از تحریک تخمک گذاری توسط PMSG ( و 48 ساعت بعد، با تزریق hCG ) جمع آوری و کشت داده شدند. جنین ها در شش گروه شامل: کنترل، ملاتونین، اکتینومایسین D، اکتینومایسین D همراه با ملاتونین، TNF آلفا و TNF آلفا همراه با ملاتونین کشت داده شدند. به طور روزانه تعداد جنین های 4 سلولی، 8 سلولی، مورولا و بلاستوسیست ثبت شد و بلاستوسیست ها جهت بررسی میزان سلول های مرده توسط اکریدین اورنژ رنگ آمیزی شدند.تعداد بلاستوسیست های گروه دریافت کننده ی ملاتونین اختلاف معنی داری با گروه کنترل نداشتند ولی کیفیت بلاستوسیست های این گروه در مقایسه با گروه کنترل، به طور معنی داری بهتر بود. تعداد بلاستوسیست های گروه اکتینومایسین D همراه با ملاتونین در مقایسه با گروه اکتینومایسین D به طور معنی داری بیش تر بود و تعداد سلول های مرده ی آنها نیز کاهش یافته بود. بلاستوسیست های هیچکدام از دو گروه TNF آلفا، TNF آلفا همراه با ملاتونین نسبت به هم تفاوتی در تعداد و کیفیت نداشتند و نسبت به گروه کنترل، به طور معنی داری کم بودند.