ارتباط شدت اکوکاردیوگرافیک نارسایی ایسکمیک دریچه میترال در پی انفارکتوس میوکارد حاد با محل آن بر اساس یافته های الکتروکاردیوگرافیک

Abstract

This study aims at evaluating the echocardiographic severity of IMR after different types of myocardial infarctions based on electrocardiographic definitions . Methods & Materials In this case-control setting, 100 patients with the first AMI were recruited during a 20-month period in Tabriz Madani Teaching Hospital. These patients were categorized in two equal groups: the patients with no IMR or trivial-mild IMR (the control group), and the patients with moderate to severe IMR (the case group). The rest echocardiography was performed during the first 5 days after AMI in both groups and the severity of IMR was determined according to the guidelines of the American Society of Echocardiography. AMI location was determined in all patients, as well. Results Percentage of female patients (48% vs. 20%, p=0.003), as well as the median age (65.5 years vs. 58 years, p=0.030) were significantly higher in the case group. Positive history of smoking was significantly more common in the controls (40% vs. 20%, p=0.029). The mechanisms of MR were mono leaflet tethering (88%), both leaflets tethering (12%) and ring dilatation (62%) in the case group. Patients in the control group received streptokinase more frequently (78% vs. 56%, p=0.019). Anterior, inferior/lateral and extensive AMI were present in 22%, 73% and 45 in the case group and 54%, 44% and 2% in the control group, respectively (p=0.006). Non-ST elevated MI (NSTEMI) was significantly more common in the cases (10% vs. 0%, p=0.028). Median wall motion score index (WMSI, 2.2 vs. 1.5, p<0.001) and frequency of patients with left ventricular ejection fraction (LVEF) <30% (36% vs. 10%, p=0.001) were significantly higher in the case group., هدف از این مطالعه بررسی شدت اکوکاردیوگرافیک IMR پس از انواع مختلف انفارکتوس میوکارد بر اساس معیارهای الکتروکاردیوگرافیک بوده است. مواد و روشهادر این مطالعه مورد-شاهدی، 100 بیمار با اولین AMI طی یک دوره 20 ماهه در مرکز آموزشی مدنی تبریز بررسی شدند. این بیماران به دو گروه مساوی تقسیم گردیدند: بیماران بدون IMR یا IMR خفیف (گروه شاهد)، و گروه دچار IMR متوسط تا شدید (گروه مورد). اکوکاردیوگرافی در حال استراحت طی 5 روز اول پس از AMI در هر دو گروه بعمل آمد و شدت IMR بر اساس معیارهای انجمن اکوکاردیوگرافی آمریکا تعیین شد. مدت AMI نیز در تمامی بیماران تعیین گردید.نتایج‌درصد بیماران مونث (48% در برابر 20%، 003/0=p) و نیز میانه سنی بیماران (5/65 در برابر 58 سال، 030/0=p) بطور معنی داری در گروه مورد بیشتر بود. سابقه مثبت مصرف سیگار بطور معنی داری در گروه شاهد بیشتر بود (40% در برابر 20%، 029/0=p). مکانیسم MR در گروه مورد شامل Mono leaflet tethering (88%)، Both leaflets tethering (12%) و Ring dilatation (62%) بود. دریافت استرپتوکیناز در گروه شاهد بطور معنی داری بیشتر بود (78% در برابر 56%، 019/0=p). AMI قدامی، تحتانی/جانبی و وسیع در گروه مورد بترتیب در 22، 73 و 4 درصد و در گروه شاهد بترتیب در 54، 44 و 2 درصد بیماران وجود داشت (006/0=p). NSTEMI بطور معنی داری در گروه مورد شایع تر بود (10% در برابر 0%، 028/0=p). میانه WMSI (2/2 در برابر 5/1، 001/0>p) و 30%>LVEF (36% در برابر 10%، 001/0=p) بطور معنی داری در گروه مورد بیشتر بود.