بررسی و مقایسه عادات غذایی، دریافت رژیمی، ترکیب بدن، لپتین و گرلین سرم افراد مبتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری قبل و بعد از ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری

Abstract

This study aimed at evaluating the effect of HP eradication on these factors, as well as on the serum level of leptin. In this analytic-descriptive study, 65 HP+ patients were recruited during a 12-month period in endoscopy department of Tabriz Imam Reza Teaching Hospital. All the patients were treated by standard regime of HP eradication. The changes of food intake, dietary habit, body composition, and serum levels of ghrelin and leptin were determined before and 6 weeks after treatment. Sixty five patients, 34 females and 31 males with a mean age of 45.78.9 (36-50) years were enrolled on this study. The change of energy intake was not significant before and after eradication. The mean weight and body mass index increased significantly after eradication of HP. The mean lean body weight, as well as the percentage of body water content decreased significantly after HP eradication. There was no significant change in dietary habit after treatment. The median serum level of gherlin increased after eradication (8 ng/ml to 8.8 ng/ml); however this was not statistically significant (nonparametric P=0.385). The change of serum level of leptin was not significant after treatment, either (15090 pg/ml to 14743 pg/ml; nonparametric p=0.468)., هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری بر این موارد و نیز بر سطح سرمی لپتین می باشد. در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، 65 بیمار با عفونت هلیکوباکترپیلوری طی 12 ماه در بخش آندوسکوپی مرکز آموزشی-درمانی امام رضا (ع) تبریز مورد بررسی قرار گرفتند. تمامی بیماران با روش استاندارد ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری تحت درمان قرار گرفتند. تغییرات دریافت غذایی، عادت تغذیه ای، ترکیب بدن و سطوح سرمی گرلین و لپتینقبل و 6 هفته پس از درمان مورد بررسی قرار گرفته شد. شصت بیمار، 34 مونث و 31 مذکر با سن متوسط 9/87/45 (دامنه 50-36) سال وارد مطالعه شدند. تغییر در میزان دریافت انرژی پس از ریشه کنی معنی دار نبود. متوسط وزن و شاخص توده بدنی پس از ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری بطور معنی داری افزایش یافت. متوسط وزن بدون چربی و نیز درصد آب بدن پس از درمان بطور معنی داری کاهش یافت. پس از درمان، تغییر در عادت تغذیه ای معنی دار نگردید. میانه سطح سرمی گرلین پس از ریشه کنی افزایش یافت (8 به 8/8 نانوگرم در میلی لیتر)، ولی این تغییر معنی دار نبود (385/0=p غیرپارمتری). تغییر سطح سرمی لپیتین پس از درمان نیز معنی دار نگردید (از 15090 به 14743 پیکوگرم در میلی لیتر؛ 468/0=p غیرپارمتری).