تاثیر غالب بودن چشم بر حدت استرئوپسیس در آنیزومتروپی تجربی

Abstract

This study aims at evaluating the effect of ocular dominance on stereoacuity in experimentally induced anisometropia. Methods & Materials In an analytic-descriptive study, 60 healthy adult volunteers ranging in age from 18-37 years (mean: 25.58 years) and free of ocular disease participated in the study performed in Tabriz Nikookari Eye Hospital during a one-year period. Anisometropia (unilateral myopia) was induced by placing trial lenses over the dominant and non dominant eyes (determined bye Hole in card test) in 1 diopter (D) increments ranging from 1-3 D. Stereoacuity was measured using the TNO, Randot and Titmus stereotests and the results (converted into Neperian logarithm, Ln) were compared between the two eyes. Results Sixty adults, 25 males and 35 females enrolled on the study. Right eye was dominant in 49 (81.7%) cases. Stereoacuity levels were reduced in proportion to the degree of anisometropia in all participants. The mean stereoacuity was 4.3, 5.5 and 7.4 for the dominant eye and 4.1, 5.4 and 7.3 for the non dominant eye in TNO testing by applying 1, 2 and 3D lenses, respectively (p>0.05). The corresponding results were 3.5, 4.6 and 6.6 for the dominant eye and 3.4, 4.6 and 6.5 for the non dominant eyes by the Randot testing (the circles subcategory) respectively (p>0.05). The scores were 3.8, 4.7 and 6.5 for the dominant eyes and 3.8, 4.7 and 6.4 for the non dominant eyes by the Titmus testing (the circles subcategory), respectively (p>0.05)., هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر غالب بودن چشم بر حدت استرئوپسیس در آنیزومتروپی تجربی است. مواد و روشهادر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی، 60 داوطلب بالغ و سالم در سنین 18 تا 37 سال (متوسط سنی 58/25 سال) و بدون بیماری های چشمی در این مطالعه در مرکز نیکوکاری تبریز طی مدت یک سال شرکت کردند. آنیزومتروپی (میوپی یک طرفه) توسط جایگذاری عدسی های آزمایشگاهی با تفاوت 1 دیوپتری از 1+ تا 3 +دیوپتر در مقابل چشم غالب و غیرغالب (بر اساس تست Hole in card) ایجاد گردید. حدت استرئوپسیس با استفاده از تست های TNO، Randot و Titmus اندازه گیری شده و نتایج (لگاریتم نپر) بین دو چشم مقایسه گردید. نتایج60 فرد بالغ، 25 مذکر و 35 مونث وارد مطالعه شدند. چشم راست در 49 (7/81%) مورد غالب بود. حدت استرئوپسیس همراستا با افزایش شدت آنیزومتروپی در تمامی شرکت کنندگان کاهش یافت. بر اساس نتایج TNO و با استفاده از لنزهای +1، 2+ و +3 دیوپتری، متوسط حدت استرئوپسیس در چشم غالب بترتیب 4/3، 5/5 و 4/7 و در چشم غیرغالب بترتیب 1/4، 4/5 و 3/7 بود (05/0<p). نتایج مشابه با استفاده از تست Randot (زیرگروه دایره ها) در چشم غالب بترتیب 5/3، 6/4 و 6/6 و در چشم غیرغالب بترتیب 4/3، 6/4 و 5/6 بود (05/0<p). نتایج بر اساس تست Titmus (زیرگروه دایره ها) در چشم غالب بترتیب 8/3، 7/4 و 5/6 و در چشم غیرغالب بترتیب 8/3، 7/4 و 4/6 ثبت گردید (05/0<p).