فراوانی درگیری چشمی و انواع آن در بیماران مبتلا به پمفیگوس

Abstract

هدف ازاین مطالعه ارزایابی فراوانی درگیری چشمی در بیماران پمفیگوس است. دریک مطالعه توصیفی مقطععی در دانشگاه علوم پزشکی تبریز از سال 78 تا 90، 100بیمار پمفیگوس مورد مطالعه قرار گرفتند. درگیری چشمی وهمزمانی آن با گرفتاری سایر نواحی ودرمان مورد بررسی قرار گرفت واطلاعات بالینی مورد آنالیز قرار گرفت. 100بیمار با میانگین سنی 44/5سال شامل 39 مرد و 61 زن مورد مطالعه قرار گرفتند. گرفتاری چشمی در2% بیماران پمفیگوس وجود داشت. سن شروع بیماری بین 40 تا 60 سال بود به طوری که مرد (59سال) و زن (44سال) داشته وبه طور برابری از گرفتاری چشمی رنج می بردند. کورتیکواستروئید سیستمیک می تواند باعث بهبودی درگیری چشمی شبیه پاسخ درمانی در سایر نواحی به درمان های مرسوم شود. گرفتاری چشمی همراه با درگیری سایر نواحی اتفاق می افتد. گرفتاری چشمی به ملتحمه محدود است.