ارتباط اختلال رشد درون رحمی با سطح هورمونهای گونادوتروپین جفتی انسانی و پروتئین پلاسمایی وابسته به حاملگی

Abstract

This study aimed at evaluating possible association of serum free -HCG and PAPP-A levels in the first trimester with IUGR and preterm delivery. In this cohort study, 1440 normal singleton pregnancies were evaluated in Tabriz Alzahra Teaching Hospital during a 17-month period. Serum free -HCG and PAPP-A levels were measured in 10-14 weeks of pregnancy by ELISA. All the women were followed up by the time of delivery and categorized as with or without IUGR and preterm infant, separately. Serum free -HCG and PAPP-A levels were compared between the groups. The rates of IUGR and preterm deliveries were 4.4% and 7.2%, respectively. The mean serum levels of free -HCG and PAPP-A were 2.62.7 (range: 0.1-10.8, median: 0.9) MoM 2.42.6 (range: 0.1-8.9, median: 0.9) MoM, respectively. The median serum -HCG was 1 and 0.9 MoM in cases with normal and IUGR pregnancies, respectively (p=0.587). The median serum PAPP-A was significantly lower in patients with IUGR (0.7 vs. 0.9 MoM; p=0.044). The optimal cut-off point was 0.79 MoM with sensitivity and specificity 51% and 54%, respectively. The median serum -HCG was 0.9 MoM in both cases with normal and preterm pregnancies (p=0.236). The median serum PAPP-A was significantly lower in patients with preterm delivery (0.7 vs. 2.4 MoM; p=0.44). The optimal cut-off point was 1.85 MoM with sensitivity and specificity 58% and 57%, respectively. , هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط احتمالی بین سطح سرمی -HCG آزاد و PAPP-A طی سه ماهه اول بارداری با اختلال رشد درون رحمی و زایمان زودرس می باشد.در این مطالعه همگروهی، 1440 حاملگی تک قلوی طبیعی طی مدت 17 ماه در مرکز آموزشی-درمانی الزهرا تبریز بررسی شدند. سطح سرمی -HCG آزاد و PAPP-A طی هفته های 14-10 بارداری به روش الیزا اندازه گیری شد. تمامی زنان تا زایمان پیگیری شده و بر اساس وجود یا عدم وجود اختلال رشد درون رحمی و زایمان زودرس طبقه بندی شدند. سطح سرمی -HCG آزاد و PAPP-A بین این گروه ها مقایسه شد. فراوانی موارد دچار اختلال رشد درون رحمی و زایمان زودرس بترتیب 4/4 و 2/7 درصد بود. سطوح سرمی متوسط -HCG آزاد و PAPP-A بترتیب 7/26/2 (دامنه 8/10-1/0، میانه 9/0) و 6/24/2 (دامنه 9/8-1/0، میانه 9/0) MoM بود. میانه سرمی -HCG آزاد در حاملگی های طبیعی و دچار اختلال رشد درون رحمی بترتیب 1 و 9/0 MoM بود (587/0=p). میانه سطح سرمی PAPP-A بطور معنی داری در بیماران دچار اختلال رشد درون رحمی پایین تر بود (7/0 در برابر 9/0 MoM، 044/0=p). بهترین نقطه برش در این زمینه 79/0 MoM با حساسیی 51 و وییگیی54 درصد محاسبه شد. میینه سرمیی-HCG آزاد در هر دو حاملگییهاییطبییییو زودرس 9/0 MoM بود (236/0=p). میینه سطح سرمییPAPP-A بطور معنییدارییدر بییاران دچار زاییان زودرس پاییی تر بود (7/0 در برابر 4/2 MoM، 044/0=p). بهتریی نقطه برش در ایی زمییه 85/1 MoM با حساسیتی58 و ویژیی ی7 درصد محاسبه شد.