• English
    • Persian
  • English 
    • English
    • Persian
  • Login
View Item 
  •   KR-TBZMED Home
  • School of Medicine
  • Theses(M)
  • View Item
  •   KR-TBZMED Home
  • School of Medicine
  • Theses(M)
  • View Item
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

اثرات کاهش گلوتانیون ناشی از بوتیونین سولفوکسیمین بر تکامل بیضه و پارامترهای سیمن

Thumbnail
Date
1389
Author
اسدپور, شیوا
Metadata
Show full item record
Abstract
در این مطالعه سعی شده است که اثرات استرس اکسیداتیو ناشی از کاهش GSH بوسیله تزریق BSO (بوتیونین سولفوکسیمین) طی دوره تکاملی را بر پارامترهای سیمن و هیستولوژی بیضه در موش های نوزاد و بالغ بررسی کنیم. در این بررسی از 60 سر موش سوری ماده و 25 سر موش سوری نر با میانگین وزنی gr 25 استفاده شد.- جهت مطالعات هیستولوژیک بیضه و پارامترهای سیمن، 40 سر موش سوری ماده با 20 سر موش سوری نر برای جفت گیری استفاده شدند. در گروه آزمایش از روز دوم حاملگی BSO به میزان mMol/Kg 2 بصورت داخل صفاقی به مدت 15 روز تزریق شد. نیمی از نوزادان در روز سوم بعد از تولد کشته شدند و از بیضه آنها نمونه برداری شد، نیم دیگر پس از رسیدن به بلوغ از بیضه آنها نمونه برداشته شد و بیضه و پارامترهای سیمن برریا شدند. در موشهای نوزاد گروه آزمایش، قطر لوله های سمینی فر نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود. در موش های نوزاد گروه آزمایش (NE)، اکثر لوله های سمینی فر در مقایسه با گروه کنترل کاملا توپر بودند و لومن لوله ها مشخص نبود. در موش های بالغ، تعداد سلولهای سرتولی و جمعیت سلولهای اسپرماتوژنیک لوله های سمینی فر در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود(p<0.05). در اپیتلیوم ژرمینال گروه AE واکوئل های بزرگ و کاهش فضای بین سلولی مشاهده می شد. همچنین سلولهای غیرطبیعی بصورت سلول های حجیم در مرکز لوله ها دیده می شددر مورد پارامترهای سیمن در موش های بالغ گروه آزمایش، تعداد اسپرم های با حرکت سریع نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود و تعداد اسپرم های با حرکت کند و مورفولوژی آنرمال در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بیشتر دیده می شد(p<0.05). همچنین قطر لوله های سمینی فر در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش نشان می داد.- جهت اندازه گیری سطح GSH پلاسمای خون، موش ها در 4 گروه 5 تایی شامل: گروه های حامله Experimental و حامله کنترل و غیرحامله Experimentalو غیر حامله کنترل قرار گرفتند. برای گروه های Experimental، 10 سر موش سوری ماده با 5 سر موش سوری نر برای عمل Mating گذاشته شدند. پس از اطمینان از حاملگی آنها، در روز دهم حاملگی، BSO در دو گروه حامله و غیر حامله Experimental بصورت IP به میزان 2mMol/Kg تزریق شد. سپس 12 ساعت بعد موشهای هر چهار گروه با کلروفرم بیهوش شدند و پس از خونگیری از قلب، سرم از سلول های خونی جدا گردید.
URI
http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/20456
Collections
  • Theses(M)

Knowledge repository of Tabriz University of Medical Sciences using DSpace software copyright © 2018  HTMLMAP
Contact Us | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV
 

 

Browse

All of KR-TBZMEDCommunities & CollectionsBy Issue DateAuthorsTitlesSubjectsThis CollectionBy Issue DateAuthorsTitlesSubjects

My Account

LoginRegister

Knowledge repository of Tabriz University of Medical Sciences using DSpace software copyright © 2018  HTMLMAP
Contact Us | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV