بررسی اثر پیشگویی کنندگی یافته های داپلر ترانس کرانیال در پیگیری طولانی مدت بیماران با استروک ایسکمیک

Abstract

We aimed to evaluate the prognostic role of transcranial Doppler (TCD) findings in long-term follow-up of patients with ischemic stroke. In this cross-sectional study, 116 patients with prior ischemic stroke and baseline TCD ultrasonographies were recruited in Tabriz Razi Teaching Center. After 2 years 78 patients were reachable. The UNSS and MRS questionnaires were fulfilled by physicians unaware of the results of the primary TCD ultrasonographies and the scores were assessed in relation to the location of vascular lesion, number of involved arteries and severity of MCA occlusion. Seventy eight patients, 54 males and 24 females with the mean age of 61.012.3 (18-80) years were enrolled in the study. The MCA, ACA, PCA, ICA, ICA siphon and VBA were involved in 61, 6, 2, 11, 2 and 6 cases, respectively. The baseline TCD ultrasonography was abnormal in 43 patients. The MCA involvement was mild in 58 patients and moderate in 3 cases. The mean baseline, 6-month and 2-year MRS were 2.90.8, 1.41.0 and 2.12.0, respectively which did not changed significantly according to the repeated measures analysis (p=0.10). There was no significant correlation between the number of involved arteries and MRS (rho=-0.12, p=0.43). The median MRS was higher in cases with MCA and ACA involvement; however, statistical analysis was not possible. There was no significant difference between the cases with normal and abnormal baseline TCD results with regard to MRS (p=0.97). Due to limited sample size, statistical analysis was not applicable for the UNSS comparisons., هدف از این مطالعه بررسی ارزش تشخیصی یافته های داپلر ترانس کرانیال در پیگیری طولانی مدت بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک است. در این مطالعه مقطعی، 116 بیمار با سکته مغزی ایسکمیک قبلی و سونوگرافی داپلر ترانس کرانیال پایه در مرکز آموزشی-درمانی رازی تبریز بررسی شدند. پس از 2 سال دسترسی به 78 بیمار مقدور گردید. پرسشنامه های UNSS و MRS توسط پزشکان غیرمطلع از نتایج سونوگرافی داپلر ترانس کرانیال پر و ارتباط امتیازات مربوطه با محل ضایعه عروقی، تعداد رگ درگیر و شدت درگیری شریان مغزی میانی بررسی شد. هفتاد و هشت بیمار، 54 مذکر و 24 مونث با سن متوسط 3/120/61 (80-18) سال وارد مطالعه شدند. MCA، ACA، PCA، ICA، سیفون ICA و VBA بترتیب در 61، 6، 2، 11، 2 و 6 مورد درگیر بود. سونوگرافی داپلر ترانس کرانیال پایه در 43 بیمار غیرطبیعی بود. درگیری MCA در 58 بیمار خفیف و در 3 بیمار متوسط بود. متوسط MRS پایه، 6 ماه بعد و 2 سال بعد بترتیب 8/09/2، 0/14/1 و 0/21/2 بود که بر اساس تست اندازه گیری های مکرر تفاوت معنی دار آماری نکرده بود (10/0=p). همچنین همبستگی معنی دار آماری بین تعداد شرایین درگیر و MRS (12/0-=rho، 43/0=p) وجود نداشت. میانه MRS در موارد با درگیری MCA و ACA بیشتر از سایر موارد بود؛ ولی امکان مقایسه آماری وجود نداشت. تفاوت معنی دار آماری بین موارد با نتیجه سونوگرافی داپلر ترانس کرانیال طبیعی و غیرطبیعی از نظر MRS وجود نداشت (97/0=p). بعلت کم بودن حجم نمونه مقایسه آماری در مورد UNSS مقدور نگردید.