بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی میکروبها در سپتی سمی نوزادی

Abstract

This study aimed to evaluate the pattern of antibiotic resistance of causative pathogens in NS. In this descriptive, cross-sectional setting, 70 cases with definite NS were recruited during a 16-month period in Tabriz Children and Alzahra Teaching Centers. Cases with probable contamination were excluded. The etiological microorganisms were determined and their resistance and susceptibility to different antibiotics were assessed. Seventy newborns, 38 males and 32 females were enrolled in the study. Preterm and very low birth weight neonates comprised 55.7% and 305 of the cases, respectively. Previous hospitalization was positive in 44.3%. The isolated microorganisms were coagulase negative staphylococcus (45.7%), klebsiella pneumoniae (18.6%), staphylococcus aureus (14.3%), E coli (7.1%), entrobacter (5.7%) and miscellaneous (8.6%). The most frequent resistance was documented to gentamicin (68.6%), third-generation cephalosporines (57.1%) [including ceftriaxone 21.4%, ceftizoxime 15.7%, cefotaxime 18.6% and cefixime 14.3%] and oxacillin (42.95) and the most frequent susceptibility was documented for imipenem and cotrimoxazole (45.7% each one), ciprofloxacin (40%) and amikacin (31.4%)., هدف از مطالعه فعلی بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی پاتوژن های مسبب سپتی سمی نوزادی می باشد. در یک مطالعه توصیفی و مقطعی، 70 نوزاد با تشخیص قطعی سپتی سمی نوزادی در مراکز آموزشی-درمانی کودکان و الزهرا تبریز طی مدت 12 ماه (از فروردین 88 تا فروردین 89) بررسی شدند. موارد مشکوک به آلودگی از مطالعه خارج شدند. میکروارگانیسم های مسبب سپتی سمی تعیین شده و حساسیت و مقاومت آنتی بیوتیکی آنها بررسی و ثبت گردید.هفتاد نوزاد، 38 پسر و 32 دختر وارد مطالعه شدند. نوزادان پره ترم و با وزن زمان تولد بسیار پایین بترتیب 7/55% و 30% موارد را تشکیل داده بودند. سابقه بستری قبلی در 3/44% موارد مثبت بود. میکروارگانسم های ایزوله شده در مطالعه فعلی بترتیب شیوع شامل CONS (7/45%)، کلبسیلا پنومونیه (6/18%)، استافیلوکک اورئوس (3/14%)، ای کولای (1/7%)، انتروباکتر (7/5%) و سایر موارد (6/8%) بودند. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی بترتیب نسبت به جنتامایسین (6/68%)، سفالوسپورین های نسل 3 (1/57%) ]شامل سفتریاکسون 9/22%، سفتی زوکسیم 7/15%، سفوتاکسیم 20% و سفکسیم 3/14%[ و اگزاسیلین (9/42%) و بیشترین حساسیت آنتی بیوتیکی بترتیب نسبت به ایمی پنم و کوتری موکسازول (هریک 7/45%)، سیپروفلوکساسین (40%) و آمیکاسین (4/31%) وجود داشت.