بررسی میزان پذیرش و تاثیر (Percutaneous Endoscopic Gastrostomy) در کیفیت زندگی بیماران

Abstract

Our aim of the study was to assess the outcome and perspectives of patients/care givers, about the acceptability of percutaneous endoscopic gastrostomy tube placement. This is a crosssectional study that 100 consecutive adults referred to our unit for consideration for primary percutaneous endoscopic gastrostomy feeding The Emam Reza University Hospital of Tabriz University of medical sciences, were evaluated prospectively during 2007-2009. Patient nutritional status and complications and quality of life was assessed after PEG insertion. They were followed up for 6 mounth after placement of PEG. The data were analyzed by SPSS software. PEG insertions were successful in all 100 patients (64 Males, 36 Females). Mean age of patients was 59.7318.16 years. The indications for PEG were neurogenic at 66 patients, recurrent aspiration at 14 patients, trauma at 9 patients, Guillain-Barre Syndrome (GBS) at 6 patients, esophageal tumor at 3 patients and encephalopaty at 2 patients. 99 percent of the patients had at least one follow-up after the tube insertion. Major complications were peritonitis at 1 patient. Minor complications were PEG site infection at 8 patients, tube blockage at 5 patients, Aspiration pneumonia at 4 patients and leakage at 2 patients. Oral feed was resumed in 27% of the patients and the tube was removed subsequently and 42 patients had died due to primary diseases. 72(72%) would like to have the PEG tube again if required. The Pre-PEG placement QOLI scores, on average, were 19.2511.85 and 6 month after PEG placement was 30.0827.74. Also such a significant difference was found between mean scores of patients at QOLI pre and post PEG placement (P<0.005)., هدف از این مطالعه ارزیابی میزان کارآیی آن و پذیرش این متد توسط بیماران و همراهان ایشان می باشد.در این مطالعه مقطعی، تعداد 100 بیمار مراجعه کننده به مرکز آموزشی-درمانی امام رضا در سال 88-1385 که تحت تعبیه PEG قرار گرفتند مورد ارزیابی بودند. وضعیت تغذیه بیماران، عوارض احتمالی و کیفیت زندگی ایشان پس از کارگذاری PEG به مدت 6 ماه مورد پیگیری قرار گرفت. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها در نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفتند.این روش در 100% موارد در تغذیه بیماران(64 مرد و 36 زن) اثربخشی مثبت داشته است. میانگین سنی بیماران16/18 73/59 بوده است. اندیکاسیونهای کارگذاری آن، علل نورولوژیک (بویژه سکته مغزی) در 66 بیمار، آسپیراسیونهای مکرر در 14 بیمار، تروما در 9 بیمار، سندرم گیلن باره در 6 بیمار، تومورهای مری در 3 بیمار و آنسفالوپاتی در 2 بیمار بود. پس از کارگذاری PEG، 99 بیمار حداقل یکبار مورد پیگیری قرار گرفت. مهمترین عارضه ماژور در این بیماران پریتونیت بود که فقط در یک بیمار دیده شد. عوارض مینور شامل: عفونت محل کارگذاری در 8 بیمار، انسداد مکانیکی در 5 بیمار، پنومونی آسپیراتیو در 4 بیمار و نشت از محل PEG در 2 بیمار بوده است. بهبودی نسبی و تغذیه دهانی در 27 بیمار در طی 6 ماه حاصل شده و لوله PEG خارج شد. 42 بیمار به علت بیماری زمینه ای دچار مرگ شدند. 72 بیمار یا همراهان ایشان اذعان داشتند در صورت نیاز مجددا از این روش بهره خواهند برد. میانگین نمره بیماران در فرم Quality of life index، در بدو ورود به مطالعه، 85/1125/19و 6 ماه پس از تعبیه PEG ، 74/2708/32 بوده است. میانگین نمره اخذ شده پس از کارگذاری PEG بطور قابل توجهی بالاتر بوده است. 005/0P<.