سرانجام کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک ایدیوپاتیک

Abstract

The aim of this survey is to study children with idiopathic nephrotic syndrome and pattern of response or resistance to drugs in environmental condition of this region. In a cross-sectional descriptive analytical study, 165 children with nephrotic syndrome who were referred to nephrology service of childrens hospital of Tabriz from 1999-2009 were studied. All patients had complete physical examination and laboratory evaluations. In follow up, resistance to treatment, clinical changes, outcome and renal biopsy results were noted. Mean age of disease onset in children was 4.982.71 years. The male to female ratio was 2/1. In 124 (75.2%) of children, response to steroid was seen. Significant relation was found between response to steroid and gender of children (p=0.005). Frequency of hematuria in group with response to steroid was significantly lower (p<0.001). Recurrence was seen in 82 (58.6%) of children. 15 patients (18.3%) were frequent relapsers. Chronic renal failure occurred in 9 (5.4%) patients and 7 (4.38%) of children died. Recovery rate in boys finally was significantly more than girls (p=0.009)., هدف این مطالعه بررسی سرانجام کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک ایدیوپاتیک و الگوی پاسخ و یا مقاومت به داروها در شرایط محیطی این منطقه می باشد. طی یک مطالعه توصیفی-تحلیلی مقطعی 165 کودک با معیارهای سندرم نفروتیک که به سرویس نفرولوژی مرکز آموزشی-درمانی کودکان دانشگاه علوم پزشکی تبریز طی سال های 1388-1378مراجعه نموده اند، مورد بررسی قرار گرفتند. تمام بیماران تحت معاینات بالینی و بررسی های آزمایشگاهی کامل قرار گرفتند. طی پیگیری مقاومت به درمان، تغییرات بالینی، سرانجام و نتایج بیوپسی کلیه نیز یادداشت شدند. میانگین سنی شروع بیماری در کودکان 71/298/4 سال و نسبت مذکر به مؤنث 1/2 بود. در 124 کودک (2/75%) پاسخ به استروئید مشاهده گردید. میزان پاسخ به استروئید بطور معنی داری در جنس مذکر بیشتر از جنس مؤنث بود(005/0=p). بطور معنی داری میزان بروز هماچوری در گروه پاسخ به استروئید کمتر بوده است(001/0p<). عود مجدد در 82 مورد (6/58%) از کودکان وجود داشت. 15 نفر (3/18%) دچار عود مکرر بودند. در نهایت 7مورد (38/4%) از بیماران فوت نمودند و 9 بیمار به نارسایی کلیوی رسیدند(4/5%). میزان بهبودی در نهایت بطور بارزی در پسران بیشتر از دختران بود(009/0=p).