پیگیری 5 ساله یک صد بیمار مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی

Abstract

هدف از این مطالعه, ارزیابی تشخیصی یکصد نفر از مبتلایان به این اختلال و ثبات تشخیص بعد از پیگیری 5 ساله در یک گروه از بیماران بستری رازی تبریز بود. صد بیمار بستری در بیمارستان روانی تبریز (62 مرد و 38 زن) انتخاب شدند. تمام بیماران با استفاده از پرونده های بیمارستانی آنها پیگیری شدند. یافته های دموگرافیک, تعداد بستری مجدد بیمارستانی و دفعات عود, تشخیص های افتراقی و تشخیص نهایی بررسی شدند. در این مطالعه 100 بیمار از بین بیمارانی که با تشخیص اولیه اختلال خلقی دو قطبی یک در بیمارستان رازی تبریز در سال 1382 بستری بودند, بطور تصادفی انتخاب شدند. میانگین سنی بیماران 49/13+-11/31سال بود. میانگین کلی دفعات عود 2/3+-02/4 بار و میانگین موارد عود منجر به بستری نیز 53/2 بار بوده است. سابقه فامیلی مثبت در 12 مورد از بیماران وجود داشت. در 47/9 درصد موارد میزان تحصیلات بیماران پایین بود. میزان موارد تعویض تشخیص اولیه اختلال دوقطبی 39 درصد بود.