مقایسه عوارض و نتایج حرکت زودرس مچ دست با حرکت تاخیری آن پس از عمل جراحی دیستال رادیوس

Abstract

Considering high prevalence of this fracture and common use of this therapeutic method, we decided to study and compare outcome and complications of short time and long time treatment methods and evaluate benefits and complications of each method. In a randomized clinical trial, 50 patients with metaphysical distal radius fractures with extra joint or intra joint fractures without comminution type visiting emergency department of Shohada Hospital, Tabriz that were treated by percutaneous pinning were chosen and divided into groups one (immobility for one week) and two (immobility for four weeks). Loosing of pins was not seen in any of groups. There were no significant differences in intensity of pain, infection at the site of pins and range of movement improvement between two groups. Most of patients in group two rather than group one have gained there ability of their actions in three weeks. There were seen significant differences in both groups in improvement of range of motion and ability to hold things with the use of physiotherapy (p<0.0001)., هدف از این مطالعه, مقایسه عوارض و نتایج حرکت زودرس مچ دست با حرکت تاخیری آن پس از عمل جراحی دیستال رادیوسمی باشد. طی یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی تعداد 50 نفر از بیماران با شکستگی متافیزیال دیستال رادیوس مراجعه کننده به اورژانس مرکز آموزشی و درمانی شهداء با تایپ شکستگی خارج مفصلی یا داخل مفصلی بدون خردشدگی که تحت درمان پین گذاری پرکوتانئوس قرار می گرفتند، انتخاب و در دو گروه یک (بی حرکتی برای 1 هفته) و گروه دو (بی حرکتی برای 4 هفته) بررسی شدند.در هیچ یک از دو گروه درمانی، شل شدن پین ها رخ نداد. از نظر شدت درد، عفونت در محل پین ها، میزان برگشت حرکات بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری مشاهده نگردید. اکثریت بیماران گروه دوم نسبت به گروه اول توانایی فعالیت های خود را در عرض 3 هفته کسب کردند. تفاوت آماری معنی داری در هر دو گروه از نظر دامنه حرکات مفصل و توانایی گرفتن اشیاء مشاهده شد(0001/0> p).