بررسی موارد آسیب سوزاننده مری در بیمارستان های آموزشی درمانی تبریز(1370-1386)

Abstract

هدف از این مطالعه، بررسی موارد با آسیب سوزاننده مری در بیمارستان های آموزشی تبریز طی یک دوره 16 ساله است.در یک مطالعه توصیفی و مقطعی، پرونده 269 بیمار با آسیب سوزاننده مری در بیمارستان های کودکان، سینا و امام خمینی تبریز از سال 1370 تا 1386 بررسی شد. تنها معیار ورود به مطالعه، کامل بودن پرونده بیمار بوده است.مشخصات دموگرافیک بیمران، و روش های اداره و درمان آنها تعیین شد.پیش آگهی کوتاه مدت (طی بستری در بیمارستان) شامل میزان عوارض و مرگ و میر نیز تعیین شد پرونده 269 بیمار با سن متوسط 16/64+-19/96 سال( 2 ماه تا 65 سال) وارد مطالعه گردید.افراد مونث 67/7 درصد موارد را تشکیل می دادند.شایع ترین عامل آسیب سوزاننده، سفید کننده ها بودند.از نظر شدت آسیب سوزاننده مری، سوختگی درجه IIIb,IIIa,II,I,0 بترتیب در 9/9، 33/3، 24/7، 13/6 و 18/5 درصد موارد وجود داشت.از نظر نوع درمان آسیب سوزاننده مری، درمان های حمایتی، دارویی، دیلاتاسیون و جراحی بترتیب در 100، 100، 8/2 و 11/9 درصد موارد بکار رفته بود.در پیگیری کوتاه مدت موارد آسیب سوزاننده مری، عوارض ناشی از درمان در 2/2 درصد موارد وجود داشت.عوارض ناشی از سوختگی (تنگی مری، اختلال تنفسی) در 6/7 درصد موارد و مرگ در 0/7 درصد موارد مشاهده گردید.