مقایسه تاثیر الانزاپین و هالوپریدول بر قند خون در بیماران اسکیزوفرنیک و اسکیزوافکتیو

Abstract

Retrospective dataes and case reports demonstrate that adminstration of typical and atypical antypsychotics is associated with significant increase in Fasting Blood sugar (FBS) levels of patients treated with those agents. The use of atypical ontipsychotics is increasing in Iran and there are no sufficient study and investigation in this area. Thus we have designed and performed this study. Methodes: 100 patients with schzophremia and schizoaffective disorder are placed in two 50-pateint groups. One group received haloperidal and in another group olanjapine was used. After 6 months of treatment we compare The FBS of patients with the FBS measured before administration of these agents. These patients are mathed by their age, gender, Body mass Index (BMI). And other agents that they may take during treatment. Results: This study shows man blood sugar of patients decrease after 6 months of treatment with Haloperidol and increase in the case of olanjapine. The risk of Hyperglycemia after beginning of treatment is O for Haloperidal and 9.4% for olanjapine. The rang of changes in Blood Sugar levels is related with BUI but not with age or gender of patients. Eleration in Blood sugare levels in patients with BMI more than 24 is more significant than patients that their BMI is lessthan 24, گزارش های موردی و اطلاعات گذشته نگر نشان می دهد که داروهای آنتی سایکوتیک آتیپیک با افزایش قابل ملاحظه ای در میزان قند خون ناشنای بیماران همراه بوده است. میزان مصرف داروهای آنتی سایکوتیک آتیپیک در ایران رو به افزایش است و بررسی و تحقیق کافی در این عارضه در ایران انجام نشده است. به همین علت ضرورت انجام تحقیقی برای بررسی تاثیر آنتی سایکوتیک های آتیپیک در قند خون بیماران و مقایسه آن با آنتی سایکوتیک های تیپیک احساس می شد.روش کار و مواد:در این تحقیق 100 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی و اسکیزوافکتیو انتخاب شدند و 50 بیمار تحت درمان با هالوپریدول و 50 بیمار تحت درمان با الانزاپین قرار گرفت و بعد از 6 ماه از درمان قند خون ناشتای بیماران اندازه گیری شد و با قند خون ناشتای قبل از درمان مقایسه شد. بیماران از نظر سن، جنس، شاخص توده بدنی و داروهای مصرفی در دو گروه فوق باهم همسان شدند.نتایج:این تحقیق نشان داد که میانگین قندخون بیماران بعد از 6 ماه درمان هالوپریدول کاهش و به دنبال درمان با الانزاپین افزایش می یابد ریسک ایجاد هایپرگلیسی به دنبال درمان با الانزاپین 4/9% می باشد. میزان تغییرات قندخون در بیماران رابطه با سن ، جنس و داروهای مصرفی بیماران نداشت ولی با شاخص توده بدنی آنها رابطه داشت بطوری که میزان افزایش قند در بیماران با شاخص توده بدنی بالای 24 بیشتر از افراد با شاخص کمتر از 24 بدست آمد