مقایسه رزکسیون کورنه تحتانی با شکستن کورنه به خارج همزمان با جراحی سپتوپلاستی

Abstract

The aim of our study is compare the efficacy of resection of inferior turbinate with outfracture of inferior turbinate during septoplasty In a clinical trial study in the 2008&2009, the study group consisted of 100 patients with septum deviation and inferior turbinate hypertrophy in tabriz ENT department of imam reza hospital assigned into two groups of 50, who underwent simultaneous resection of inferoir turbinate and outfracture of inferior turbinate during septoplasty.anterior & posterior rhinoscopy and GRI-NSQ inventory were used to assess treatment outcomes at the end of week 2 and mounth 3 after surgery Significant reduction of nasal obstruction was obtained from assessment.The cure and improvement rate of nasal obstruction Were 82% in both groups and weren`t significant difference between them(Pvalue:0.907).in early complication both groups haven`t significant difference,only in postoperation bleeding(p value< 0.000)in outfracture of inferior turbinate(4%) are lower than the resection of inferoir turbinate(24%).but in late complications (p value:0.02 )and in GRI-NSQ inventory with the score:1.86 in outfracture of inferior turbinate compared with score:2.54 in resection of inferoir turbinate ,results in the group who underwent outfracture of inferior turbinate better than the group who underwent resection of inferoir turbinate., هدف از این مطالعه مقایسه دوروش مورد استفاده در جراحی کورنه تحتانی در ضمن سپتوپلاستی می باشد که یکی رزکشن کورنه تحتانی ودیگری شکستن به خارج کورنه تحتانی می باشد .این مطالعه به صورت کار ازمایی بالینی طی سال های 87و 88 در بیمارستان امام رضا تبریز انجام گرفته است تعداد 100 بیمار با انسداد بینی در زمینه ی انحراف سپتوم و هیپرتروفی کورنه تحتانی در دو گروه 50 نفری به طور یک در میان تحت جراحی رزکشن کورنه تحتانی و شکستن به خارج کورنه قرار گرفتند بیماران در طی 2 هفته اول بعد از جراحی و3ماه بعد جراحی ویزیت و معاینه شدند.ارزیابی نتایج و عوارض زودرس و دیررس با رینوسکوپی قدامی و خلفی و پرسشنامه انجام شد. پرسشنامهGBI-NSQ جهت ارزیابی نتایج دیررس استفاده شد.دراین مطالعه نتایج دو روش در رفع انسداد بینی تفاوت معنی داری( (p value:0.907 با هم نداشتند.به طوری که 82 بیماران در هر دو گروه 3ماه بعد جراحی بهبودی در انسداد بینی داشتند. درمورد عوارض زودرس بعد از عمل نیزبه طور کلی نتایج در دو گروه تفاوت معنی داری با هم نداشتند فقط در مورد خونریزی بعد از عمل درصد خونریزی به طور معنی داری p<0.000)) در گروهی که تحت رزکشن کورنه تحتانی(24)قرار گرفته بودند بیشتر از گروهی بود که تحت شکستن به خارج کورنه تحتانی(4)قرار گرفته بودند.در مورد عوارض دیررس با p value:0.02 وبا نمره ی 86/1درشکستن به خارج در مقایسه با نمره 54/2در رزکشن کورنه تحتانی در سیستم GBI-NSQ نتا یج در روش شکستن به خارج کورنه تحتانی به طور معنی داری مطلوبتر از رزکشن کورنه تحتانی می باشد.