تعین شیوع و علل کم شنوایی در نوزادان پرخطر بستری شده در بخش مراقبت ویژه نوزادان

Abstract

An analytic-cross sectional study on 600 neonates admitted at Pediatrics , Alzahra and Taleghani hospitals was performed during years 2004-2005. Enrollment criteria was: 1)family history of sensorineural hearing loss at child hood 2)intrauterine infection 3) craniofacial anomalies 4)birth weight less than 1500 g 5)hyperbilirubinemia (requiring phototherapy or exchange for treatment) 6) ototoxic medication (during neonatal period, or pregnancy period in mother) 7) bacterial meningitis 8)APGAR score 0-4 at 1st or 0-6at 5th minute 9) mechanical ventilation>5days 10)NICU for > 3 days. 11) findings related to one of the syndromes accompanied with hearing loss and 12) Our protocol was inpatient OAE, outpatient OAE after 2 weeks in refer cases of first OAE, and ABR in refers of 2nd OAE. : The prevalence of hearing loss in our sample was 3.5% Mean age of definite diagnosis was the day 105. The most common risk factors were hyper bilirubinemia, ototoxic medications usage (at neonatal period), and birth weight less than 1500g. we had no case of intrauterine infection in studied population. The statistically significant risk factors with increased probability of hearing loss were otxic medication usage of mother during pregnancy, and birth weight less than 1500g; Hyperbilirubinemia requiring exchange transfusion had marginally significance., هدف از این مطالعه, تعین شیوع و علل کم شنوایی در نوزادان پرخطر بستری شده در بخش مراقبت ویژه نوزادان می باشد.یک مطالعه تحلیلی- مقطعی بر روی 600 نوزاد بستری در بیمارستانهای کودکان، الزهرا و طالقانی تبریز بین سالهای 84-1383 که واجد یکی از این عوامل خطرزا بودند انجام گرفت: 1) سابقه فامیلی کم شنوایی حس عصبی ارثی درکودکی 2) عفونت داخل رحمی 3) ناهنجاری کرانیوفاشیال 4) وزن موقع تولد کمتر از 1500گرم 5) هیپربیلی روبینمی (نیازمند درمان شامل فوتوتراپی یا تعویض خون) 6) مصرف داروهای اتوتوکسیک (در نوزاد و در مادر طی حاملگی) 7) مننژیت باکتریال 8) امتیاز آپگار صفر تا 4 در دقیقه اول یا صفر تا 6 در دقیقه پن‍ـجم 9) ت‍ـه‍ـویه مکانیکی بیش از 5 روز 10) بستری در NICU بیش از سه روز 11) وجود علایم یکی از سندرم‌های همراه کم شنوایی. پروتکل غربالگری ما انجام OAE در بیمارستان و در صورت مختل بودن، تکرار آن 2 هفته بعد و در صورت مختل بودن، انجام ABR جهت تشخیص قطعی بود. شیوع کم شنوایی در جمعیت مورد مطالعه ما 5/3 درصد تعیین شد. متوسط زمان تشخیص کم شنوایی 105 روزگی بود. شایعترین عوامل خطر زای بررسی شده در جمعیت مورد مطالعه، ایکتر، سابقه مصرف داروهای اتوتوکسیک (در نوزادی)، و وزن تولد کمتر از 1500 گرم بود. عامل خطرزای عفونت داخلی رحمی نیز در جمعیت مورد مطالعه ما وجود نداشت. عوامل خطرزای مهم از نظر آماری که با افزایش احتمال ابتلا به کم شنوایی همراه بودند شامل سابقه مصرف داروهای اتوتوکسیک توسط مادر، و وزن تولد کمتر از 1500 گرم بود. ایکتر نیازمند به تعویض خون هم اهمیت بینابینی داشت.