اپیدمیولوژی سلامت روانی دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان در شهرهای تبریز و ساری
Abstract
هدف: تعیین وضعیت سلامت روان در دانشآموزان دختر در شهرهای تبریز و ساریروش کار و مواد: این مطالعه از نوع مقطعی ـ توصیفی است. به روش نمونهگیری خوشهای تصادفی 1197 دانشآموز دختر سال اول دبیرستان از تبریز و 167 نفر از ساری انتخاب شدند و پرسشنامهی GHQ-28 را تکمیل نمودهاند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS و آمار توصیفی و آزمونهای با حدود اطمینان 95 استفاده شد.یافتهها: 3/55 درصد از دانشآموزان در تبریز و 54 درصد در ساری از اختلالات روانی رنج میبردند. میانگین نمره سلامت در ساری بالاتربود (2/29 در مقابل 9/27، 008/0P =) و بنابراین سطح سلامت روان در تبریز بالاتر از ساری بود. اختلال عملکرد اجتماعی در دانشآموزان ساروی شدیدتر از دانشآموزان تبریزی بود (63/7 در مقابل 50/7 ، 020/0= P). ضمنا در دانشآموزان تبریزی هر چه معدل سال قبل دانشآموزی پایینتر بود نمرهی سلامت روان بالاتر و احتمال اختلال روانی بیشتر بود (05/0< P ).در این بررسی نمرهی سلامت روان با شغل والدین و سطح تحصیلات آنان ارتباطی نداشت.