بررسی سطح سرمی آنتی مولرین هورمون در جریان تحریک تخمک گذاری در بیماران با تخمدان پلی کیستیک و رابطه آن با پاسخ به درمان

Abstract

This study aims at evaluating the role of this hormone in predicting ovarian response in polycystic ovaries in ovulation induction. In a case-control setting, 60 patients with polycystic ovary syndrome (PCO) and 60 otherwise infertile women who were candidate of ART were recruited in Tabriz Alzahra Hospital during a 15-month period. Serum level of AMH was measured before and after ovulation induction in both groups and was compared. Likewise, in the case group, serum AMH was assessed as a predictor of ovarian response. Mean level of pretreatment serum AMH was 2.91.1 (median:2.6) pg/ml and 1.40.7 (median:1.2) pg/ml in the case and control groups, respectively (p<0.001). The mean level of post-treatment serum AMH was 4.01.2 (median:3.7) pg/ml and 1.50.8 (median:1.5) pg/ml in the case and control groups, respectively (p<0.001). Increase of serum AMH after treatment was significantly higher in the case group. Adequate, inadequate and excess response was seen in 55%, 31.7% and 13.3% of the patients in the case group, respectively. The mean pretreatment level of serum AMH was significantly higher in the hyper-response group. The increase of serum AMH level after treatment was significantly highest in the group with inadequate response and the lowest in the group with excess response., هدف از این مطالعه بررسی نقش این هورمون در پیش بینی پاسخ تخمدان در PCO نسبت به تحریک تخمدانی است. در یک مطالعه مورد-شاهدی، 60 بیمار با سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCO) و 60 بیماران با نازایی توجیه نشده که کاندید روش های کمک باروری بودند، طی مدت 15 ماه در بیمارستان الزهرا تبریز بررسی شدند. سطح سرمی AMH قبل و پس از تحریک تخمک گذاری در هر دو گروه اندازه گیری و مقایسه شد. بعلاوه، در گروه مورد،سطح سرمی AMH بعنوان پیش بینی کننده پاسخ تخمدانی ارزیابی شد. متوسط سطح سرمی AMH پیش از درمان در گروه مورد و شاهد به ترتیب 1/19/2 (میانه 6/2) pg/ml و 7/04/1 (میانه 2/1) pg/ml بود (001/0>p). متوسط سطح سرمی AMH پس از درمان در گروه مورد و شاهد به ترتیب 2/10/4 (میانه 7/3) pg/ml و 8/05/1 (میانه 5/1)pg/ml بود (001/0>p). افزایش سطح سرمی AMH پس از درمان در گروه مورد بطور معنی داری بیشتر بود. پاسخ مناسب، ناکافی و بیش از حد بترتیب در55%، 7/31% و 3/13% بیماران گروه مورد مشاهده شد. متوسط سطح سرمی AMH در گروه با پاسخ بیش از حد بطور معنی داری بیشتر بود. افزایش سطح سرمی AMH پس از درمان در گروه با پاسخ ناکافی بیشترین و در گروه با پاسخ بیش از حد کمترین میزان بود.