مقایسه اثرات درمان طبی و جراحی در خونریزیهای غیر طبیعی رحمی زنان پرهمنوپوز

Abstract

we try to compare these patients in tow groups involving hysterectomy or medical treatment with GnRh agonists andcompare treatment consequencies durig clinical trial. In a clinical trial 97 premonopause patients at age of 40-55 with diagnosis of DUB were selected from patients reffering to al-zahra and talegany and sheikhorayis clinics durig 1385-1386 and they were divided into medical and operation groups.they visited 6 and 24 month after intervention. 2 years after initiation of drug consumption bleeding was entrapted in 41/5%,it decreased in 43/9% and did not change in 14/6%.Ther was no statistically significant differences in pelvic paine ,low back pain ,sleeping disorder and mastalgia inspite of reduction in above signs between tow groups during tow years.There was no statistically significant difference in limb paine after 6 month but the difference in these groups was meaningful after 2 years.There was a significant differencein in hotflash and urinary signs in tow years in drug treatment group relative to operation group. There was a significant difference in satisfaction in treatment and quality of life after 2 years and it was more in medical treatment group.Sexual satisfaction was not different between tow groups. The cost of hysterectomy was high and there was a significant difference between groups., هدف از این مطالعه, مقایسه اثرات درمان طبی و جراحی در خونریزیهای غیر طبیعی رحمی زنان پرهمنوپوز می باشد. در یک مطالعه Clinical Trial 97 بیمار 55-0 4 ساله پره منو پوز با تشخیص DUB از میان بیماران مراجعه کننده به درمانگاههای مراکز آموزشی-درمانی الزهراو طالقانی تبریز وکلینیک شیخ الرییس طی سالهای85و86 به صورت تصادفی انتخاب شده ودر دو گروه درمان دارویی و جراحی قرار گرفتند. بیماران 6 و24 ماه بعد از مداخله مورد پیگیری قرار گرفتند. 2سال بعد از شروع درمان دارویی قطع خونریزی در 5/41%،کاهش خونریزی در9/43% و عدم تغییر خونریزی در6/14%افراد مشاهده شد. بین دو گروه از نظر درد لگنی،درد کمر، اختلال خلق،اختلال خواب و درد پستان ،با وجود کاهش علایم فوق در هر دو گروه طی پیگیری 2 ساله،تفاوت معنی داری وجود نداشت.بین دو گروه 6 ماه بعد از درمان از نظر میزان درد اندامها تفاوت معنی داری وجود نداشت ولی در مقایسه 2 سال بعد تفاوت معنی دار و در گروه درمان دارویی بیشتر بود. میزان گر گرفتگی وعلایم ادراری طی پیگیری 2 ساله در گروه درمان دارویی نسبت به گروه جراحی،کاهش یافته و تفاوت معنی داری وجود داشت. بین دو گروه 2 سال بعد از درمان از نظر رضایت از درمان و کیفیت زندگی (Quality Of Life) تفاوت معنی داری وجود داشت و در گروه درمان دارویی بیشتر بود.بین دو گروه از نظر رضایت جنسی تفاوتی وجود نداشت.هزینه درمان در گرو ه جراحی بیشتر بود وتفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت.