بررسی هرنی هیاتال در بیماران مبتلا به ازوفاژیت اروزیو آندوسکوپیک

Abstract

This study aimed at determining the prevalence of hiatal hernia in patients with endoscopic erosive esophagitis. Methods & Materials In a case-control setting, 454 patients with gastrointestinal problems referred to the department of endoscopy of Tabriz Imam Hospital were evaluated during a 24-month period. Two hundred and twenty seven patients determined to have endoscopic erosive esophagitis and 227 patient with non-erosive dyspepsia enrolled as the control group. The presence of hiatal hernia was assessed during the endoscopic procedure. The possible risk factors for erosive esophagitis were also elucidated. Results Hiatal hernia was confirmed in 94.3% of the case group comparing with the rate of 30% in the controls (p<0.001, 95%CI: 20.55-72.11; OR=38.49). The male patients were significantly dominant in the case group (130 patients vs. 92 patients; p<0.001). The presence of hiatal hernia was an independent risk factor for the endoscopic erosive esophagitis. The age of patients with endoscopic erosive esophagitis and concurrent hiatal hernia was significantly lower than that in the patients without hiatal hernia (42.13 years vs. 55.08 years; p=0.001). There was no significant relation between the presence of hiatal hernia and the gender of patients with endoscopic erosive esophagitis., هدف از این مطالعه تعیین شیوع فتق هیاتال در بیماران مبتلا به ازوفاژیت اروزیو اندوسکوپیک می باشد.مواد و روشهادر یک مطالعه مورد-شاهدی، 454 بیمار با مشکلات گوارشی که به بخش آندوسکوپی بیمارستان امام تبریز ارجاع داده شده بودند، طی 24 ماه بررسی شدند. 227 بیمار دچار ازوفاژیت اروزیو اندوسکوپیک بودند و 227 بیمار با دیس پپسی غیراروزیو بعنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. وجود فتق هیاتال طی انجام آندوسکوپی ارزیابی گردید. عوامل خطر احتمالی ازوفاژیت اروزیو نیز مطالعه شدند. نتایج‌فتق هیاتال در 3/94% گروه مورد و در 30% گروه شاهد مورد تایید قرار گرفت (001/0>p، 11/72-55/20 :CI95%؛ 49/38=OR). افراد مذکر در گروه مورد غالب بودند (130 مورد در برابر 92 مورد؛ 001/0>p). وجود فتق هیاتال یک عامل خطر مستقل برای ازوفاژیت اروزیو اندوسکوپیک بود. سن بیماران با ازوفاژیت اروزیو اندوسکوپیک و فتق هیاتال همزمان بطور معنی داری کمتر از گروه بدون فتق هیاتال بود (13/42 سال در برابر 08/55 سال‌؛ 001/0=p). رابطه معنی دار آماری بین وجود فتق هیاتال و جنسیت بیماران مبتلا به ازوفاژیت اروزیو اندوسکوپیک وجود نداشت.