بررسی میزان بقاء بدون بیماری و بقاء کلی در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئید حاد تحت درمان با سیتوزار زیر جلدی (سیتوزین آرابینوزید)

Abstract

This study aimed at evaluating the survival of AML patients with subcutaneous Cytosar. In this cross-sectional study, profiles of 21 patients with AML treated by subcutaneous Cytosar during a 10-year period were reviewed in Tabriz Ghazi Tabatabei Hospital. Different variables such as age, sex, AML subtype, symptom-free survival rate and 5-year overall survival rate were determined. Both survival rates were compared between two genders, age groups and AML subtypes. Profiles of 21 patients, 12 males and 9 females with a mean age of 53.318.4 (19-80) years were enrolled. The median symptom-free survival time was 12.4 months and the 5-year mortally rate was 91.5% with a median survival time of 1.7 years. The median symptom-free survival time was 8, 17.5 and 3 months in patients aged 60 y, respectively. Similar figures were 7 and 8 month in males and females, respectively and 7 and 12 months in patients with M0-M2 and M4-M6 subtypes, respectively. The overall survival rate was 0, 33.3 and 0% in patients aged 60 y, respectively. Similar figures were 0 and 9.1% in males and females, respectively and 7.1 and 28.6% in patients with M0-M2 and M4-M6 subtypes, respectively. There was no significant association between symtom-free and overall survival rates with sex and AML subtypes. There was a borderline nonsignificant trend between better survival and ages between 40-60 years., هدف از این مطالعه بررسی میزان بقاء بیماران AML تحت درمان با سیتوزار زیرجلدی بوده است. در این مطالعه مقطعی، پرونده 21 بیمار مبتلا به AML که تحت درمان با سیتوزار زیرجلدیmg)20دوبار در روزبه مدت 10روز هر 2هفته یکبار) بوده اند، طی دوره 10 ساله در بیمارستان شهید قاضی طباطبایی تبریز بررسی شد. متغیرهای مختلف مانند سن، جنس، زیرگونه AML، میزان بقای بدون علامت و میزان بقای کلی 5 ساله تعیین شد. هر دو میزان بقاء بین دو جنس، گروه های سنی و زیرگونه های AML مقایسه گردید.پرونده 21 بیمار، 12 مذکر و 9 مونث با متوسط سنی 4/183/53 (80-19) سال بررسی شد. میانه بقای بدون علامت 4/12 ماه و میزان مرگ 5 ساله 5/91% با میانه بقای 7/1 سال بود. میانه بقای بدون علامت در گروه های سنی زیر 40، بین 40 تا 60 و بالای 60 سال بترتیب 8، 5/17 و 3 ماه بود. این مقادیر در بیماران مذکر و مونث بترتیب 7 و 8 ماه و در زیرگونه های M0-M2 و M4-M6 بترتیب 7 و 12 ماه بود. میزان بقای کلی 5 ساله در گروه های سنی زیر 40، بین 40 تا 60 و بالای 60 سال بترتیب 0، 3/33 و 0 درصد بود. این مقادیر در بیماران مذکر و مونث بترتیب 0 و 1/9 درصد و در زیرگونه های M0-M2 و M4-M6 بترتیب 1/7 و 6/28 درصد بود. ارتباط معنی دار آماری بین میزان بقای بدون علامت و بقای کلی با جنس و زیرگونه AML وجود نداشت. یک ارتباط غیرمعنی دار اماری بین گروه سنی 40 تا 60 سال و بقای بهتر مشاهده گردید.