ارزیابی تراکم انگل دمودکس در ضایعات بدخیم پوستی

Abstract

This study aims at evaluating the rate and density of infestation with Demodex mites in malignant and nonmalignant specimens of the facial skin. In a case-control setting, 150 biopsy specimens of facial skin including 75 malignant (40 cases of BCC, 24 cases of SCC/actinic keratosis (AK) , 11 cases of melanoma) and 75 nonmalignant cases (45 cases of discoid lupus erythematosus (DLE), 30 cases of acne rosacea (AR)) were reevaluated by the light microscope. The rate of infestation with Demodex folliculorum and Demodex brevis and their density was determined in each specimen. None of the melanoma specimens were positive for either Demodex mites. The rate of infestation with Demodex folliculorum was 60%, 33.3%, 11.1% and 10% in the BCC, SCC/AK, DLE and AR specimens, respectively. Accordingly, the rate of infestation with Demodex folliculorum was significantly higher in the BCC and SCC/AK specimens comparing with the others. The rate of infestation with Demodex brevis was 62.5%, 16.7%, 8.9% and 3.3% in the BCC, SCC/AK, DLE and AR specimens, respectively. Accordingly, the rate of infestation with Demodex brevis was significantly higher in the BCC specimens comparing with the others. Mean density of the mites was significantly, هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی و تراکم آلودگی با مایت های دمودکس در نمونه های بدخیم و غیربدخیم پوست صورت است. در یک مطالعه مورد-شاهدی، 150 نمونه بیوپسی پوست صورت شامل 75 نمونه بدخیم (40 مورد کارسینوم سلول پایه ای، 24 مورد کارسینوم سلول سنگفرشی/کراتوز آکتینیک، 11 مورد ملانوم) و 75 نمونه غیربدخیم (45 مورد لوپوس اریتماتو دیسکوئید، 30 مورد آکنه روزاسه) توسط میکروسکوپ نوری مجددا ارزیابی شدند. فراوانی و تراکم آلودگی با دمودکس فولیکولوروم و دمودکس برویس در هر نمونه تعیین شد. هیچ یک از نمونه های ملانوم از نظر آلودگی با مایت دمودکس مثبت نبودند. فراوانی آلودگی با دمودکس فولیکولوروم در نمونه های کارسینوم سلول پایه ای، کارسینوم سلول سنگفرشی/کراتوز آکتینیک، لوپوس اریتماتو دیسکوئید و آکنه روزاسه بترتیب 60، 3/33، 1/11 و 10 درصد بود. بر این اساس، میزان آلودگی با دمودکس فولیکولوروم در نمونه های کارسینوم سلول پایه ای و کارسینوم سلول سنگفرشی/کراتوز آکتینیک بیش از بقیه بود. فراوانی آلودگی با دمودکس برویس در نمونه های کارسینوم سلول پایه ای، کارسینوم سلول سنگفرشی/کراتوز آکتینیک، لوپوس اریتماتو دیسکوئید و آکنه روزاسه بترتیب 5/62، 7/16، 9/8 و 3/3 درصد بود. بر این اساس، میزان آلودگی با دمودکس برویس در نمونه های کارسینوم سلول پایه ای بیش از بقیه بود. متوسط تراکم آلودگی مایتی در نمونه های غیربدخیم بطور معنی داری بیشتر از نمونه های بدخیم بود.