مقایسه DW-MRI با Enhanced-MRI در تشخیص ضایعات حاد مغزی در بیمارا مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

Abstract

In this study, we report our experience in applying diffusion-weighted MR imaging to the diagnosis of acute MS, placing emphasis on comparison with contrast-enhanced imaging.In an analytic-descriptive study, 60 patients with definite diagnosis of MS were evaluated in Tabriz Imam Reza Hospital during a 13-month period. DW and contrast enhanced (CE) MRI techniques were employed for evaluating acute cerebral lesions. Current taking of steroids and presence of any diagnosis other than MS (such as vasculitis) considered as exclusion criteria. The number, location and shape of the lesions were compared in two MRI techniques. Sixty patients, 44 females and 16 males with the mean age of 25.988.10 (11-49) years at the onset of symptoms were enrolled in this study. Visual, sensory, motor and balance disturbances were the most frequent symptoms of the disease onset in decreasing order. MS was relapsing-remitting in 44 patients, clinical isolated syndrome in 9 patients and secondary progressive in 7 cases. The mean number of active cerebral plaques shown in DW-MRI technique was significantly greater comparing with that in CE-MRI images (2.171.88 vs. 0.631.09, P<0.001 in Paired Samples T-test). The concordance rate of results of the two modalities was 100% (kappa=1, p<0.001) for the location and shape of plaques., هدف از این مطالعه، بررسی استفاده از DW-MRI جهت تشخیص حمله حاد بیماری MS با تاکید بر مقایسه با نتایج روش CE-MRI می باشد. در یک مطالعه توصیفی-تحلیلی، 60 بیمار با تشخیص مسجل MS در بیمارستان امام رضا تبریز طی مدت 13 ماه ارزیابی شدند. MRI به روش DW و با ماده کنتراست (CE) جهت بررسی ضایعات حاد مغزی بکار گرفته شد. مصرف استروئید و تشخیص هایی غیر از MS (مانند واسکولیت ها) بعنوان معیارهای خروج از مطالعه درنظر گرفته شدند. تعداد، محل و شکل ضایعات در دو روش MRI مقایسه گردیدند.60 بیمار، 44 مونث و 16 مذکر با سن متوسط زمان شروع علایم 10/898/25 (49-11 ) سال وارد مطالعه گردیدند. اختلالات بینایی، حسی، حرکتی و تعادل شایع ترین علایم آغاز بیماری بترتیب فراوانی بودند. MS در 44 بیمار از نوع عودکننده-خاموش شونده، در 9 بیمار از نوع سندرم ایزوله بالینی و در 7 مورد از نوع پیشرونده ثانویه بود. متوسط تعداد پلاک های فعال مغزی که در DW-MRI نشان داده شده بودند، بطور معنی داری نسبت به تصاویر CE-MRI افزایش یافت (88/117/2 در برابر 09/163/0؛ 001/0>p در Paired Samples T-test). میزان مطابقت بین نتایج دو روش از نظر محل و شکل پلاک ها 100% بود (ضریب کاپا معادل 1، 001/0>p).