تعیین میزان بروز مقاومت نسبت به آنتی بیوتیکهای اگزاسیلین، وانکومایسین، ریفامپین، لینزولید و فوسیدیک اسید در استافیلوکوکهای جدا شده از نمونههای مختلف کشت بیماران

Abstract

this study aims at determining the incidence of resistance to Oxacillin, Vancomycin, Rifampin, Linezolid and Fusidic acid in Staphylococci obtained from various culture specimens submitted from patients. Methods & Materials In an analytic-descriptive cross-sectional study, 150 specimens obtained from hospitalized patients in Tabriz Sina and Imam Khomeini Hospitals with positive result for S. aureus were evaluated. Resistance to Oxacillin, Vancomycin, Rifampin, Linezolid and Fusidic acid was determined by Disk Diffusion method. The minimum Inhibitory Concentration (MIC) was also determined by E-test stripes. The ward of patients, as well as the specimens were also documented. Results The resistance rate of S. aureus to Oxacillin, Rifampin and fusidic acid was 54%, 10.7% and 1.3%, respectively. There was no case with resistance to Linezolid. Resistance to Vancomycin was intermediate in 5 (3.3%) isolates. In 2.7% of the cases, there was simultaneous resistance to Vancomycin (intermediate) and Oxacillin which were susceptible to Rifampin. The rate of resistant isolates to Oxacillin was more in specimens obtained from wound, blood, tracheal tube and secretions of nasopharynx comparing with the sensitive cases. The rate of resistant isolates to Vancomycin was more in specimens obtained from blood, abscess, tracheal tube, articular fluid, urine and ear effusion comparing with the sensitive cases. The rate of resistant isolates to Rifampin was more in specimens obtained from wound and tracheal tube comparing with the sensitive cases, هدف از این مطالعه تعیین میزان بروز مقاومت نسبت به اگزاسیلین، وانکومایسین، ریفامپین، لینزولید و فوسیدیک اسید در استافیلوکوکهای جداشده از نمونه های مختلف کشت بیماران می باشد. مواد و روشهادر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی، 150 نمونه کسب شده از بیماران بستری در بمراکز سینا و امام خمینی تبریز با نتیجه مثبت استافیلوکوک آرئوس بررسی شدند. مقاومت نسبت به اگزاسیلین، وانکومایسین، ریفامپین، لینزولید و فوسیدیک اسید توسط روش دیسک انتشاری تعیین شد. کمترین غلظت مهاری (MIC) نیز با استفاده از نوارهای ای-تست بررسی گردید. بخش بیماران و نیز نمونه بررسی شده نیز ثبت گردید.نتایج‌درصد فراوانی موارد استافیلوکوک آرئوس مقاوم به اگزاسیلین، ریفامپین و فوسیدیک اسید بترتیب 54%، 7/10% و 3/1% بود. مقاومتی نسبت به لینزولید وجود نداشت. مقاومت در 5 (3/3%) ایزوله نسبت به وانکومایسین در حدبینابینی بود. در 7/2% موارد مقاومت همزمان نسبت به وانکومایسین (در حد بینابینی) و اگزاسیلین وجود داشت که نسبت به ریفامپین حساس بودند. درصدفراوانی نمونه های مقاوم به اگزاسیلین در نمونه های زخم، خون، لوله تراشه و ترشحات نازوفارنکس بیشتر از درصد فراوانی نمونه های حساس بود. درصدفراوانی نمونه های مقاوم به ریفامپین در نمونه های زخم و لوله تراشه بیشتر از درصد فراوانی نمونه های حساس بود.