نقش هلیکو باکترپیلوری و Cag A در پاسخ به درمان ازوفاژیت ناشی از ریفلاکس

Abstract

The aim of this study was to evaluate the impact of Helicobacter in response to treatment of esophagitis as a result of reflux in patients infected by Helicobacter. Patients having gastro esophageal reflux and medical endoscopic indications, 110 patients randomly were studied. Among them, 55 patients affected by Helicobacter pylori as treatment and other 55 ones non-affected by Helicobacter pylori as control, were introduced to the physician. From all patients, two biopsy samples from antr and two samples from corpus of stomach were prepared. One sample of each place was subjected to the urea solution test, immediately. In case it was negative, second sample in order to pathology and tissue detection of Helicobacter pylori, was sent. Furthermore, 2 ml blood sample in order to determination of IgG anti body titration against Helicobacter pylori, was taken. The physician ordered 20 mg omperazole two times a day for all patients. After 8 weeks, second endoscopy was done for all patients and the rate of esophagitis recuperation resulted from reflux based on Los Angeles grouping. Two types of positive and negative Helicobacter pylori patients were compared about omperazole treatment. In affected by Helicobacter pylori, CagA+ and CagA- sub-groups were detected by serology method, as well. In esophagitis patients along with Helicobacter pylori infection, age average was 45.7+-14.4 and in esophagitis patients without Helicobacter pylori infection, it was 47.2+-.Khi-square statistical results showed that changes in positive Helicobacter group was significant and x2=13.41, df=2 and p<0.001 and changes in negative Helicobacter group was significant, as well.x2 =22.23, df=2 and p<0.005. Also, results revealed that CagA difference in esophagitis patients with Helicobacter pylori infection which were of positive CagA, was significant with patients affected by Helicobacter of negative CagA and x2=6.65, df=1 and p=0.009., هدف از این مطالعه تعیین نقش هیلکوباکتر پیلوری در پاسخ به درمان ازوفازیت ناشی از ریفلاکس است و تعیین نقش CagA در پاسخ به درمان ازوفازیت ناشی از ریفلاکس در بیماران مبتلا به هیلکوباکتر است .از بیمارانی که با علائم ریفلاکس معده به مری مراجعه کرده واندیکاسیونهای طبی آندوسکوپی داشتند، 110 بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند. از میان بیماران، تعداد 55 بیمار مبتلا به هلیکوباکترپیلوری و 55 بیمار غیر مبتلا به هلیکوباکترپیلوری به عنوان گروه مورد و شاهد به پزشک معرفی شدند. از تمامی بیماران دو نمونه بیوپسی از آنتر معده وتنه معده گرفته شد. یک نمونه از هر محل درمحلول تست اوره از سریع قرار گرفت. در صورت منفی بودن ،نمونه دوم جهت پاتولوژی و تشخیص بافتی هلیکوباکترپیلوری ارسال گردید. علاوه بر این 2 سی سی نمونه خون برای تعیین تیتر آنتی بادی IgG ضد هلیکوباکترپیلوری گرفته شد. پزشک به تمام بیماران 20 میلی گرم امپرازول دو بار در روز تجویز کرد. بعد از 8 هفته آندوسکوپی مجدد برای تمام بیماران انجام شده و میزان بهبودی ازوفازیت ناشی از ریفلاکس طبق طبقه بندی لوس آنجلس ثبت گردید. دو گروه بیماران هلیکوباکترپیلوری مثبت و منفی از نظر جواب به درمان با امپرازول مقایسه می شدند. در بیمار مبتلا به هلیکوباکترپیلوری ، زیر گروه های و نیز با روش سرولوژی شناسایی شدند.در گروه بیماران مبتلا به ازوفازیت ناشی از ریفلاکس که همراه با آلودگی هلیکوباکتر بودند میانگین سنی بود و در گروه بیماران مبتلا به ازوفاژیت بدون آلودگی همزان با هلیکوباکتر میانگین سنی بود . بررسی آزمون آماری کای اسکویر نشان می دهد که در گروه بیماران ازوفازیت ناشی از ریفلاکس آلوده به باکتری هلیکوباکترپیلوری درجه ازوفاژیت با درمان دو ماهه امپرازول کمتر می شود.(41/13 x2=و df= 2 و001/0 P<.) در گروه بیماران ازوفازیت ناشی از ریفلاکس غیر آلوده به باکتری هلیکوباکترپیلوری نیز درجه ازوفاژیت با درمان دو ماهه امپرازول کمتر می شود (23/22 x2= و df= 2 و005/0 P<.) و بررسی نتایج آزمون آماری نشان میصدهد که بهبود درجه ازوفاژیت با درمان دو ماهه امپرازول در گروه بیماران ازوفازیت ناشی از ریفلاکس و عفونت هلیکوباکترپیلوری که CagA مثبت بودند بیشتر از گروه بیماران ازوفازیت ناشی از ریفلاکس مبتلا به عفونت هلیکوباکترپیلوری که CagA منفی بودند، می باشند (65/6 x2= و df= 1 و009/0 P<.).