مقایسه علامتگذاری فقرات در MRI با یافته های حین جراحی جهت تعیین محل دقیق ضایعات فضا گیر کانال نخاعی

Abstract

This study aims at evaluating this method in candidates of surgery due to spinal canal SOLs. In a cross-sectional analytic-descriptive study, 20 patients with spinal canal SOLs who were candidates of operation were recruited in Tabriz Imam Reza Hospital during a 27-month period. Adhesive radio-opaque markers were placed on the skin over predicated location of lesion. Magnetic resonance imaging without contrast was performed in all patients and accordingly, upper and lower limits of the lesion were marked on the skin. Operation was performed through these markers and the consequences were reported by the surgeons. Twenty patients, 14 males and 6 females with a mean age of 45.016.2 (20-72) years were enrolled on the study. There were 12 extradural and 8 intradural lesions; 3, 9 and 8 cases in cervical, thoracic and lumbar/coccygeal regions, respectively. The skin markers exactly represented the location of spinal canal SOLs determined during operation in 18 (90%) cases. In two (10%) cases, there was a little difference between the two locations. One case was a 26 year-old female patient with an intradural lesion at the lumbar region with edema in the upper pole of the tumor. The second case was a 20 year-old male again with an intradural lesion at the lumbar region with apoplexies in the lower pole of the tumor., هدف از این مطالعه، ارزیابی این روش در افراد کاندید جراحی بعلت توده های فضاگیر کانال نخاعی است. در یک مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی، 20 بیمار با توده فضاگیر کانال نخاعی و کاندید جراحی طی مدت 27 ماه در مرکز آموزشی-درمانی امام رضا (ع) تبریز بررسی شدند. نشانگر های حاجب چسبنده به پوست بر سطح محل تخمینی ضایعه قرار داده شد. تصویربرداری وسیله تشدید مغناطیسی بدون ماده حاجب در تمام بیماران بعمل آمد و حدود فوقانی و تحتانی ضایعه بر سطح جلد نشانه گذاری گردید. جراحی در این محل صورت گرفت و نتایج توسط جراح گزارش گردید. بیست بیمار، 14 مذکر و 6 مونث با سن متوسط 2/160/45 (72-20) سال وارد مطالعه شدند. 12 ضایعه اکسترادورال و 8 ضایعه اینترادورال بود که 3، 9 و 8 مورد بترتیب در ناحیه گردنی، سینه ای و کمری/خاجی قرار داشتند. نشانگرهای پوستی بطور دقیق محل ضایعه را طی جراحی در 18 (90%) مورد مشخص کردند. در 2 (10%) مورد، اختلافی بین تو محل وجود داشت. مورد اول خانم 26 ساله با ضایعه اینترادورال در ناحیه کمری بود که در قطب فوقانی تومور ادم وجود داشت. مورد دوم آقای 20 ساله مجددا با ضایعه اینترادورال ناحیه کمری بود که در قطب تحتانی تومور آپوپلکسی وجود داشت.