بررسی فاکتورهای موثر بر سرانجام جداسازی از ونتیلاتور

Abstract

We review pediatric patients receiving mechanical ventilation to establish effective factors on outcome of weaning from mechanical ventilation and determine the reasons of unsuccessful spontaneous breathing trial (SBT) and reintubation. The study population consisted of 202 critically ill pediatric patients who received mechanical ventilation until a first attempt was made to discontinue ventilator support. When the patient was enrolled in the study, mechanical ventilation support was stopped and the patient underwent a 2 hour trial of spontaneous breathing trial (SBT). At the end of the trial if PaCO2 was in normal range were extubated. The reason for unsuccessful SBT and reintubation was prospectively recorded. All statistical analyses were performed using SPSS15 software. The level of significancy was p value < 0.05. Of the 202 patients who underwear SBT, 141 attempts had successful trial. The remaining 61 patients had sign of poor tolerance during the trial of spontaneous breathing and were reconnected to the ventilator. Of the 141 patients who successfully completed the trial of SBT and were immediately extubated, 17 (12%) required reintubation within 48-72 h. The overall successful extubation rate was 61.3% and an overall failure rate for planned first extubation was 38.7%. The rate of morality in pediatric intensive care unit and hospital mortality was 17 patients and 52patients respectively. Mortality rate in patients who did not tolerate SBT, were extubated, and required reintubation were 25% (15 patients), 23% (29 patients) and 47% (8 patients) respectively. The most common reasons for reintubation were neuromuscular disease (58.8%) congenital cardiac disease (23.5%) and aspirative pneumonia (17.6%)., هدف از این مطالعه تعیین فاکتورهای مؤثر در پیش‌آگهی تهویه مکانیکی و تعیین علل عدم موفقیت در ایجاد تنفس خودبخودی و نیاز به لوله‌گذاری مجدد در کودکان تحت تهویه مکانیکی میباشد. جمعیت مورد مطالعه شامل 202 کودک بیمار تحت تهویه مکانیکی بودند. زمانی که بیماران معیارهای ورود به مطاله را پیدا کردند تهویه مکانیکی متوقف شده و بیماران تحت تلاش دو ساعته تنفس خودبخودی (SBT) قرار گرفتند. و در طی دو ساعت بطور دقیق و مستمر ارزیابی شدند. در انتهای دو ساعت از بیمار نمونه خونی جهت ارزیابی گازهای خون شریانی گرفته شد و در صورتی که سطح دیاکسید کربن خون در محدوده نرمال بود لوله تراشه خارج شد. علل عدم موفقیت در SBT و لوله‌گذاری مجدد ثبت گردید داده‌های بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS13 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. سطح معنیداری در این مطالعه < 05/0 در نظر گرفته شد. از بین 202 بیمار تحت SBT در 141 نفر موفقیت‌آمیز بود و بلافاصله لوله تراشه خارج گردید. و از بین آنها 17 نفر (12%) مجدد در عرض 48 الی 72 ساعت نیاز به لوله‌گذاری مجدد پیدا کردند. 61 بیمار باقیمانده که علائم عدم تحمل داشتند مجدد روی تهویه مکانیکی برگردانده شدند. میزان کلی موفقیت در اکستوباسیون 3/61% بود و میزان کلی شکست در اولین تلاش 7/38% بود. میزان مرگ و میر در در افرادی که SBT را تحمل نکردند 13%، اکستوبه گردیدند 3/11% و نیاز به لوله‌گذاری مجدد پیدا کردند 5/23% بود. شایعترین علت انتوباسیون مجدد بیماریهای عصبی عضلانی (8/58%)، بیماریهای قلبی مادرزادی (5/23%) و پنومونی آسپیراتیو (6/17%) بود.