مقایسه دو روش چرخشی و استاندارد جاگذاری ماسک لارنژیال در کودکان

Abstract

The aim of this study was to compareof rotational, and standard techniques of laryngeal mask airway insertion in . children After approval of local ethics committee and written parental consent, one hundred ninety six ASA (American Society of Anesthesiology) class 1 or 2 children aged below 11 years, electively scheduled for elective minor surgeries (inguinal hernia repair, ) were enrolled in this study. All subjects received a conventional premedication with midazolam (0.03 mg/kg/IV), and Fentanyl (1g/kg/IV) approximately 10 minutes before induction of anesthesia. The induction was preformed with lidocaine (1 mg/kg/IV) and propofol (3 mg/kg/IV). The appropriate size of LMA for each patient was inserted. Patients were randomized into two equal groups to have their LMA inserted in classic way or in rotational way. The success rate of insertion in first attempt, complications after LMA insertion (cough, swallowing, laryngospasm, extremity movement) were recorded. Blood pressure, heart rate were recorded before and just after LMA insertion. Results: Demographic data were similar between two groups. During LMA insertion one patient had extremity movement and two had cough in standard group. There were statistically no significant differences between the two groups regarding ease of LMA insertion., هدف از این مطالعه, بررسی مقایسه دو روش چرخشی و استاندارد جاگذاری ماسک لارنژیال در کودکان می باشد. بعد از تأیید کمیته اخلاق و دریافت رضایت کتبی والدین، 196 کودک باASA (American Society of Anesthesiology) کلاس یک یا دو، زیر 11 سال، که جهت جراحی های مینور (ترمیم فتق اینگوینال و ...) بطور الکتیو مراجعه کرده بودند وارد مطالعه شدند. تمامی کودکان یک دوز معمول میدازولام (mg/kg/IV 03/0)، فنتانیل (g/kg/IV 1) حدود 10 دقیقه قبل از القاء بیهوشی دریافت داشتند. القاء بیهوشی با لیدوکائین (mg/kg/IV 1) و پروپوفل (mg/kg/IV 3) صورت گرفت. سایز مناسب LMA براساس وزن برای هر بیمار تعبیه گردید. بیماران به طور تصادفی در دو گروه مساوی جهت جاگذاری LMA به دو روش کلاسیک یا روش چرخشی تقسیم شدند. میزان موفقیت جاگذاری در تلاش اول، عوارض بعد از جاگذاری LMA (سرفه، بلع، لارنگواسپاسم، حرکت اندام ها) ثبت شدند. فشار خون، ضربان قلب قبل و بلافاصه بعد از تعبیه LMA ثبت شد. یافته های دموگرافیک بین دو گروه برابر بودند. طی جاگذاری LMA یک بیمار حرکت اندام ها و دو بیمار سرفه در گروه استاندارد داشتند. تفاوت آماری بارزی بین دو گروه از نظر راحتی جاگذاری LMA وجود نداشت.