ارتباط تظاهرات بالینی روزاسه گرانولوماتوز با محتوی سلولی آن

Abstract

This study aimed at evaluating possible association of clinical presentations and histopathological subtypes of GR. In this cross-sectional setting, 46 patients with GR were recruited in Tabriz Teaching Sina Center in a 24-month period of time. The diagnosis of the disease was made on presence of granulomatous infiltration in histopathological assessment of patients with rosacea. Clinical findings (skin lesions) were documented in all cases and histopathological grading was made according to Sanchez et al. guidelines. Possible association of clinical presentations and histopathological subtypes of GR was investigated. Forty six patients, 22 males and 24 females with a mean age of 41.8313.31 (16-72) years were enrolled in the study. Clinical manifestations included papule, pustule and plaque in 60.9%, 13% and 13% of patients, respectively. The most frequent locations of involvement were cheek, periorbital region and forehead, respectively. Based on histopathological findings there were perifollicular, diffuse, nodular and combined forms in 63%, 21.7%, 8.7% and 6.5%, respectively. Cases with plaque were significantly more frequent in perifollicular subtype than the others. There was no significant difference with regard to papule or pustule between different histopathological subtypes. , هدف از این مطالعه بررسی ارتباط احتمالی تظاهرات بالینی و زیرگونه های هیستوپاتولوژیک روزاسه گرانولوماتوز می باشد.در یک مطالعه مقطعی، 46 بیمار مبتلا به روزاسه گرانولوماتوز طی مدت 24 ماه در مرکز آموزشی-درمانی سینا تبریز بررسی شدند. تشخیص بیماری براساس وجود ارتشاح گرانولوماتوز در ارزیابی هیستوپاتولوژیک بیماران با تشخیص روزاسه صورت پذیرفت. یافته های بالینی (ضایعات جلدی) در تمامی موارد تعیین و درجه بندی هیستوپاتولوژیک بر اساس دستورالعمل سانچز و همکاران صورت گرفت. ارتباط احتمالی تظاهرات بالینی و زیرگونه های هیستوپاتولوژیک روزاسه گرانولوماتوز بررسی گردید. چهل و شش بیمار، 22 مذکر و 24 مونث با سن متوسط (72-16) 31/1383/41 سال وارد مطالعه شدند. تظاهرات بالینی شامل پاپول، پوستول و پلاک بودند که بترتیب در 9/60، 13 و 13 درصد بیماران وجود داشتند. شایع ترین محل درگیری بترتیب گونه، نواحی دور دهان و پیشانی بودند. براساس یافته های هیستوپاتولوژیک، انواع پری فولیکولار، منتشر، ندولار و مختلط بترتیب در 63، 7/21، 7/8 و 5/6 درصد موارد وجود داشت. درصد موار دچار پلاک در نوع پری فولیکولار بطور معنی داری بیشتر از سایر گروه ها بود. از نظر درصد موارد دچار پاپول یا پوستول تفاوت معنی دار آماری بین انواع مختلف هیستوپاتولوژیک وجود نداشت.