بررسی نتایج درمانی بیماران مبتلا به کراتوکونوس مراجعه کننده به بیمارستان نیکوکاری درسالهای 86-83
چکیده
The aim of this study was to compare the efficacy of Hard Contact Lenses (HCL) and Penetrating Keratoplasty (PK) in treatment of keratoconus. In a Descriptive- Retrospective study we determined efficacy of two kinds of treatment HCL and Penetrating Keratoplasty. We studied 400 patients with keratoconus in 2003-2007, treated by Penetrating Keratoplasty or hard contact lenses. They had computer-assisted topography maps and detecting keratoconus various then compared after treatmemt and detected visual acuity in two kinds of treatments. Other variables such as age and gender were compared in this study. In this study we surveyed 400 patients. The mean age of the 216 male and 184 female patients was 21.037.12 years. This study reported more success with hard contact lenses than penetrating keratoplasty (p=0.000). Age and sex were also significantly correlated with efficacy of success of treatment.There was relationship between follow up time of HCL treatment and PK treatment (p=0.048). Prevalence of topographic type: inferior 14.3%, superior 26.8% and both side was 58.9%. BCVA before and after treatment of HCL were 2.840.19 and 6.990.18. BCVA before and after treatment of PK were 0.660.09 and 4.520.23 (p=0.000).,
هدف این مطالعه مقایسه نتایج استفاده از لنزهای تماسی سخت با قابلیتینفوذ گاز باPenetrating Keratoplasty جهت درمان کرکتوکوکوس.نوع تحقیق Descriptive- Retrospective بود. نمونه مورد مطالعه 400 بیماری بود که در سالهای 86-83 بدلیل اختلال بینائی به درمانگاه نیک‍ـوک‍ـاری ت‍ـب‍ـریز م‍ـراج‍ـع‍ـه ک‍ـرده بودند و ب‍ـا ت‍ـش‍ـخیص ک‍ـرات‍ـوکونوس تحت درمان با لنز سخت یا Penetrating Keratoplasty قرار گرفته بودند و اطلاعات مربوط به این بیماران از بایگانی استخراج شده و در فرم های مربوطه یادداشت و مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته‌ها: در این بررسی 400 بیمار شرکت داشتند که 216 نفر آنها (54%) مرد و 184 نفر (46%) زن بودند. میانگین سن در کل بیماران برابر 12/703/21 سال بود.در این مطالعه مشخص گردید میزان موفقیت درمان با لنز تماسی سخت بیشتر از پیوند قرنیه بود(000/0P=).همچنین سن در میزان موفقیت در اصلاح حدت بینایی نقش بسزایی داشت. اختلاف مدت زمان پیگیری بین دو گروه مورد مداخله نیز معنی دار بود(048/0P=). از نظر نوع توپوگرافی قبل از جراحی، 40 مورد (3/14%) دارای نوع فوقانی، 75 مورد (8/26%) دارای نوع تحتانی و 165 مورد (9/58%) دارای نوع دوطرفه بودند. حدت بینایی اصلاح شده با عینک قبل و بعد از درمان با لنز سخت، به ترتیب 19/084/2 و 18/099/6 بود و حدت بینایی اصلاح شده با عینک قبل و بعد از درمان با پیوند قرنیه، به ترتیب 09/066/0 و 23/052/4 که این اختلافات معنی دار بودند(000/0P=).