مقایسه کنترل فشار داخل چشمی بعد از سلکتیو لیزر ترابکولوپلاستی و تیمولول در گلوکوم زاویه باز

Abstract

This study is based on comparing the two methods namely medical treatment with Timolol and selective laser trabeculoplasty for the control of intraocular pressure (IOP) in open angle glaucoma. Methods & Materials A randomized clinical trial during a 21 month period in the Tabriz Nikookari hospital has been applied. 100 patients (100 eyes) with open angle glaucoma including 50 patients for Timolol and 50 patients for SLT were randomized to receive SLT or Timolol and were evaluated at the beginning of the treatment, one month and three months after treatment. Obtained data was analyzed by statistical methods. Results In the Timolol group, 24(48) eyes was left and 26(52) was right. These quantities in the SLT group was 22 (44) and 28 (56) respectively. Differences between some specs such as sex and age are not significantly meaningful in the two mentioned groups. Statistical analysis showed that there were no differences in mean IOP values between eyes undergoing SLT and Timolol at the one month after treatment (P>0.08). In which mean IOP was significantly lower in eyes receiving SLT than Timolol at 3 months after treatment (P0.05)., در این مطالعه روش های درمانی دارویی از نوع درمان توسط تیمولول و لیزر ترابکولوپلاستی از نوع انتخابی (SLT) مورد مقایسه قرار گرفته است. جامعه پژوهش را تمام بیماران گلوکومی زاویه باز که به بخش گلوکوم مرکز آموزشی_ درمانی نیکوکاری تبریز مراجعه کرده اند و تشخیص گلوکوم برای اولین بار داده شده و هیچ داروئی ضد گلوکومی دریافت نکرده اند تشکیل می دهند. 50 بیمار برای روش درمانی لیزر ترابکولوپلاستی انتخابی، انتخاب شدند. این بیماران با 50 بیمار بعنوان گروه کنترل که گلوکوم زاویه باز دارند و تحت درمان تیمولول می باشند مورد مقایسه قرار گرفتند. قرار گرفتن نمونه ها در گروه های درمانی، بصورت تصادفی بوده است. داده ها با استفاده از روشهای اماری توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفتند.تفاوت برخی مشخصات فردی از جمله جنس و سن در دو گروه مورد مطالعه از لحاظ آماری معنی دار نبود. بررسی نتایج نشان داد که یک ماه پس از درمان تفاوت معنی داری بین کاهش فشار داخل چشمی توسط دو روش درمان وجود ندارد. در حالی که سه ماه پس از درمان این تفاوت معنی دار بوده و میانگین فشار چشمی در درمان با SLT مقدار کمتری را نسبت به تیمولول نشان می دهد. همچنین نتایج حاصل از آنالیز آماری بر روی پارامترهای حدت بینایی و CUP نشان داد که تفاوت معنی داری بین دو روش درمان تیمولول و SLT در مورد این پارامترها وجود ندارد.