بررسی ضایعات پوستی در بدخیمی ها

Abstract

This study aims at evaluating skin lesion in a subset of patients with malignancy. Methods & Materials In a descriptive cross-sectional setting, 100 patients with internal malignancies referred to Tabriz Ghazi Tabatabaei and Sina Hospitals were studied during a 16-month period. Skin lesions of the patients were thoroughly evaluated by a dermatologist and biopsies were taken if necessary. The chronological relations of the lesions were determined regarding the relative malignancy and chemotherapy/radiotherapy. The dermal lesions were determined in each type of malignancies separately, as well. Results One hundred patients, 53 males and 47 females with the mean age of 44.1417.10 (16-84) years were enrolled. Lymphoma was the most common malignancy in the studied population (49%) followed by lung (14%) and colon (11%) carcinomas. In 28% of the cases, the skin lesions were present before diagnosis of the underlying cancer. In 41% cases, the skin lesions were attributable to chemotherapy with or without radiotherapy. There main dermal manifestations of the malignancies were hyper-pigmentation (9%), acanthosis nigricans (8%) and pruritus (7%). Five percent of the lesions were due to immunosuppression., هدف از مطالعه فعلی بررسی ضایعات جلدی در گروهی از بیماران مبتلا به بدخیمی می باشد. در یک مطالعه توصیفی مقطعی، 100 بیمار مبتلا به بدخیمی های داخلی که به بیمارستان های قاضی طباطبایی و سینا تبریز ارجاع داده شده بودند، طی مدت 16 ماه مورد بررسی قرار گرفتند. ضایعات جلدی بیماران بطور دقیق توسط درماتولوژیست ارزیابی گردیده و در صورت لزوم بیوپسی صورت گرفت. رابطه زمانی این ضایعات نسبت به بدخیمی مربوطه و وضعیت شیمی درمانی/رادیوتراپی نیز تعیین گردید. ضایعات جلدی در هر یک از انواع بدخیم ها بطور جداگانه نیز بررسی شدند.100 بیمار، 53 مذکر و 47 مونث با سن متوسط 10/1714/44 (84-16) سال وارد مطالعه شدند. لنفوم شایع ترین بدخیمی در جمعیت بررسی شده بود (49%) و پس از آن کارسینوم ریه (14%) و کولون (11%) قرار داشت. در 28% موارد دچار بدخیمی، ضایعات جلدی پیش از تشخیص بدخیمی مربوطه وجود داشتند. در 41% موارد، تظاهرات جلدی ناشی از شیمی درمانی با یا بدون رادیوتراپی بودند. سه تظاهر جلدی اصلی مرتبط با بدخیمی ها شامل هیپرپیگمانتاسیون (9%)، آکانتوزیس نیگریکانس (8%) و خارش (7%) بودند. 5% تظاهرات جلدی مرتبط با بدخیمی ها ناشی از سرکوب سیستم ایمنی بودند.