ارتباط بین اختلال کمبود توجه/بیش فعالی بزرگسالان و ترومای ناشی از تصادفات

Abstract

This study aims at evaluating the association between adult ADHD and trauma after traffic accidents. In this case-control setting, 140 subjects were evaluated in two groups including 70 drivers injured from traffic accidents and 70 age- and sex-matched nontraumatic controls in a 13-month period in Tabriz Imam Reza and Shohada Teaching Hospitals. Subjects with concomitant psychopathological conditions were excluded. A previously validated Persian version of self-reporting Conners questionnaire was used for screening adult ADHD in both groups. Finally, the rate of this condition was compared between the case and control groups. Sixty nine males and 1 female were recruited in each group with a mean age of 29.319.32 (18-61) years in the case group and 29.039.07 (18-60) years in the controls (p>0.05). Previous history of traffic accident was significantly higher in the case group (15.7% vs. 4.3%, p=0.024). The mean driving time in a day was also significantly higher in the case group. In the case group, the ADHD index, Total C, inattentive subtype and hyperactive subtype were diagnosed in 4.3, 10, 7.1 and 10 percent of patients, respectively. In the controls the corresponding rates were 4.3, 14.3, 8.6 and 8.6 percent respectively. The two groups were comparable for the mentioned rates (p>0.05)., هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط ADHD بزرگسالان و ترومای ناشی از تصادفات رانندگی است.در این مطالعه مورد-شاهدی، 140 فرد در دو گروه شامل 70 راننده آسیب دیده از حوادث رانندگی و 70 فرد غیرترومایی همسان از نظر سن و جنس طی مدت 13 ماه در مراکز آموزشی-درمانی امام رضا (ع) و شهدای تبریز مورد بررسی قرار گرفتند. افراد با اختلالات روانی همزمان از مطالعه خارج شدند. نسخه پیشتر تایید شده پرسشنامه خود-گزارشی فارسی کانرز جهت غربالگری ADHD در هر دوگروه بکار رفت. درنهایت فراوانی این وضعیت بین دو گروه مورد و شاهد مقایسه گردید.69 فرد مذکر و 1 فرد مونث در هر گروه با متوسط سن 32/931/29 (18 تا 61) سال در گروه مورد و 07/903/29 (18 تا 60) سال در گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند (05/0<p). سابقه تصادفات قبلی در گروه مورد بطور معنی داری بیشتر بود (7/15% در برابر 3/4%، 024/0=p). متوسط زمان رانندگی در روز نیز در گروه مورد بطور معنی داری بیشتر بود. در گروه مورد، شاخص ADHD، نمره کل ADHD، زیرمقیاس کم توجهی و زیرمقیاس بیش فعالی-تکانشگری بترتیب در 3/4، 10، 1/7 و 10 درصد موارد وجود داشت و در گروه شاهد بترتیب در 3/4، 3/14، 6/8 و 6/8 درصد موارد وجود داشت. دو گروه از نظر متغیرهای ذکر شده همسان بودند (05/0<p).