بررسی ارتباط تغییرات نوار قلبی با شدت گرفتاری عروق کرونری و مرگومیر داخل بیمارستانی در بیماران مبتلا به آنژین ناپایدار و انفارکتوس بدون بالا رفتن قطعه ST
Abstract
Background Because of worldwide increase in ischemic heart disease prevalence, the number of patients who are admitted with ACS (Acute coronary syndrome) in hospitals increases. Many of these patients present with Non ST elevation acute coronary syndrome. ST-segment changes have been used for prediction of prognosis in these patients. The aim of this study was to evaluate relation between admission ECG changes with In-Hospital outcome and coronary artery disease severity. Methods & Materials In an analytic-descriptive cross-sectional study, 111 patients with ACS or NSTEMI hospitalized for the first time, were evaluated during 3 years in Tabriz Madani Hospital. All these patients were candidates for coronary catheterization. On-admission ECG and findings of catheterization and coronary angiography were evaluated. Results One hundred eleven patients, 64 males and 47 females with the mean age 58.6311.29 years were enrolled. ECG changes were significantly more common in patients with severe CAD (3V). The mean number of involved leads was also significantly higher in the same group, as well. Although the frequency of cases with elevated ST in avR was higher in sever CAD group, this difference was not significant. Contractile strength was significantly lower in patients with change of ST segment comparing with the group without change. In this study, ECG change was independently and significantly predictor of major cardiac events.,
هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین تغییرات نوار قلبی بدو بستری بیماران با آنژین ناپایدار یا انفارکتوس حاد میوکارد بدون بالا رفتن قطعه ST با شدت درگیری عروق کرونری و مرگومیر داخل بیمارستانی میباشد. مواد و روشهادر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی مقطعی، 111 بیمار که با تشخیص سندرم کرونری حاد یا انفارکتوس حاد میوکارد بدون بالا رفتن قطعه ST برای اولین بار بستری شده بودند، طی مدت 3 سال در بیمارستان مدنی تبریز بررسی گردیدند. تمامی این بیماران کاندید کاتتریزاسیون عروق کرونری بودند. نوار قلبی بدو ورود این بیماران و یافتههای کاتتریزاسیون و آنژیوگرافی کرونری آنان بررسی شد.نتایج111 بیمار، 64 مذکر و 47 مونث با متوسط سنی 29/1163/58 سال وارد مطالعه شدند. در درگیری عروق کرونری شدید (3V) تغییرات نواری بطور معنی داری شایع تر بود. همچنین متوسط تعداد لیدهای درگیر در این گروه بطور معنی داری بیشتر بود. هرچند درصد فراوانی موارد با بالارفتن قطعه ST در لید avR در درگیری شدید عروق کرونری (3V) بیشتر از موارد با درگیری عروق با شدت کمتر بود، ولی این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبوده است. قدرت انقباض بطن چپ در موارد دچار تغییرات قطعه ST بطور معنی داری کمتر از موارد بدون تغییرات قطعه ST بود. در این مطالعه تغییرات نواری بطور مستقل و معنی دار، حوادث قلبی ماژور را پیش بینی کرد.