بررسی ارتباط اختلاف اشباع اکسیژن شریانی و وریدی مرکزی با نتایج عمل جراحی قلب باز کودکان

Abstract

این مطالعه در بررسی میزان اختلاف اشباع اکسیژن شریانی و ورید مرکزی به عنوان عامل پیش بینی کننده سندرم افت برون ده قلب (LCOS) و به تبع آن نتایج بعد از جراحی قلب باز کودکان می باشد. این مطالعه ، مطالعه توصیفی تحلیلی در بین کودک دچار بیماری مادرزادی قلب که تحت جراحی قلب با پمپ قلبی ریوی قرار گرفته اند انجام شده است و بعد از عمل100احی فاقد شانت قلبی قابل ملاحظه چپ به راست بوده اند. آنالیز گازهای خون شریانی از کاتتر شریانی و آنالیز گازهای خون وریدی از کاتتر ورید مرکزی در بدو ورود ، ساعت، ساعت، ساعت و ساعت بعد از ورود به ICU اخذ شد. مدت زمان انتوباسیون و اتصال به پمپ قلبی ریوی نیز با توجه به مدارک موجود در پرونده و بر اساس فرمهای اتاق عمل که توسط متخصصین بیهوشی ثبت می شود بدست آمد. سپس ارتباط6بین اختلاف12شباع اکسیژ18شریانی و ور24 مرکزی در هر ساعت ، مدت زمان انتوباسیون و مدت زمان پمپ قلبی ریوی گروه عارضه دار و گروه بدون عارضه تحت مقایسه و آنالیز آماری قرار گرفته است. میزان اختلاف اشباع اکسیژن شریانی و ورید مرکزی در بدو ورود ، ساعت، ساعت، ساعت بعد از ورود به ICU ، ارتباط معنی داری با بروز عوارض بعد از جراحی داشته است. ((p مدت زمان انتوباسیون در گروه عارضه دار نسبت به گروه بدون عارضه تفاوت معنی داری از نظر آماری داشته است.((p مدت زمان اتصال به پمپ قلبی ریوی در دو گروه عارضه دار و بدون عارضه نیز تفاوت معنی داری از نظر آماری داشته است. ((p