بررسی تغییرات الکتروفیزیولوژیک در بیماران مبتلا به کم کاری تیروئید

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی نتایج الکتروفیزیولوژیک در مبتلایان به هیپوتیروئیدی بالینی اولیه یا ایدیوپاتیک قبل از آغاز درمان و مقایسه آن با افراد سالم است در یک مطالعه مقطعی، بیمار با تشخیص قطعی هیپو تیروئیدی اولیه بالینی و فرد سالم همسان از نظر سن و ج40 توسط تست های الکترودیاگنوزیس (الکترومیوگرافی، مطالعات هدایت عصبی) اکثرا در مر40ز کلینیک تخصصی پردیس و گاه در بیمارستان سینا تبریز طی مدت ماه بررسی شدند معیارهای خروج شامل سابقه دیابت قندی، نوروپاتی در زمینه های پاتولوژیک دیگر، هیپر تیروئیدی و درمان با ید رادیو اکتیو بود بیمار مذکر و مونث با سن متوسط + سال وارد مطال12 شدند در این گروه، ( درصد) مورد ضعف عضلانی بالینی در حد ، ( درصد) مورد کاهش یا از بین رفتن DTR، ( درصد) مورد نوروپاتی ( مورد حسی، مورد حرکتی، که مورد آن با شدت خفیف و مورد با ش7ت متوسط بود)، ( 33رصد) مورد میوپاتی، و ( 1188صد)3955د سندرم تونل کارپال وجود داشت در گروه شاهد هی12یک 30 اختلالات اشاره شده وجود نداشت ((P بیماران دچا45نو18پات45بطور معنی داری مسن تر بودند ((P رابطه معنی 6اری15ن جنس، مدت بیماری، سطح سرمی 4SH و وجود ضعف 2الینی عضله با وجود میوپ5تی یا نوروپاتی مشاهده نشد جنسیت 1ونث، افزایش سن، مدت زمان بیماری 3 فر75انی ضعف عضلانی بالینی بطور م13ی د325 با وجود سندرم تونل کارپال ارتباط داشت